שאול המלך
שָׁאוּל בֶּן קִישׁ איש ימיני, איז געווען דער ערשטער יידישער קעניג. רוב די באקאנטע דערציילונגען וועגן שאול באווייזן זיך אין ספר שמואל. נאר די דערציילונג וועגן שאול'ס טויט ביי הר הגלבוע ווערט דערמאנט אויך אין ספר דברי הימים. מרגלא בפומיה דדוד המלך על שאול המלך חמיו: "שאול בחיר השם, משיח יהוה, וצדיק גמור ושכינה עמו" (הרמ"ע מפאנו מאמר מאה קשיטה אות צ"ג). נאך אים האט געקעניגט זיין זון איש בושת (אשבעל).
 | |
| געבורט |
1080 לפנה״ס פאלעסטינע  |
|---|---|
| טויט |
1010 לפנה״ס (אלט 70 בערך) ישראל |
| פאך |
פאליטיקער, מאנארך |
  | |
אין ילקוט מעם לועז ווערט געברענגט די השערה אז שאול האט געליטן פון מעלאנכאליע[1], וואס איז א סימפטאם פון דעפרעסיע.
צאצאיו
רעדאַקטירןפון זיין ווייב אחינועם האט ער געהאט די קינדער: יהונתן, מלכישוע, אבינדב, איש בושת/אשבעל, מיכל, מרב, ארמוני, מפיבושת.
רעפערענצן
רעדאַקטירן- ↑ ילקוט מעם לועז, שמואל א, עמ' רא.
 | דער ארטיקל בנוגע יידישקייט איז א שטומף. דאס הייסט עס פעלן אין אים גרונטלעכע אינפארמאציע איבערן פארשטאנד פון דער טעמע. ביטע העלפֿט דאס פֿארברייטערן. |