שמואל יוסף עגנון

שמואל יוסף עגנון (באוווסט אלס: ש"י עגנון"; געבוירן: שמואל יוסף טשאַטשקעס) (בוטשאָטש, גאליציע, ט' אב ה'תרמ"ז ; 30סטן יולי (יול. קאל.: 18טן יולי) 1887 - י"א אדר א' ה'תש"ל ; 17טן פעברואר 1970) איז געווען פון די גרויסע העברעישע שרייבערס. אויך איז ער געווען א פראזאיקער. אין יאר ה'תשכ"ו איז ער באלוינט געווארן מיט א נאבעל באלוינונג פאר ליטעראטור.

שמואל יוסף עגנון

געבורט	8 אויגוסט 1887 בוטשאטש, עסטרייך אונגארישע אימפעריע
טויט	17 פעברואר 1970 (אלט 82) ירושלים, ישראל
קבורה ארט	יידישע בית עולם פון הר הזיתים
בן/בת זוג	אסתר עגנון

זיין געזיכט

זיין בילד אויף ישראליש געלט

זיין ערשטע פאעזיע האט ער געשריבן אויף יידיש (זיין מוטער שפראך) ווען ער איז געווען 15 יאר אלט. צווישן 1905 - 1907 איז ער געווען דער רעדאקטאר פֿון דער צייטונג "דער יודישע וועקער" אונטער זיין נאמען ש"י טשאטשקעס.

זיין טאטע "שלום מרדכי הלוי" האט געהאט סמיכה פון רבנות.

זיין שפראך אין זיינע ליטערארישע-שאפונגען איז באזירט פון תנ"ך, מדרש, משנה און חז"ל.

אין 1966 איז ער באלוינט געווארן מיטן נאבעל פריז פאר ליטעראטור.

פובליקירט אין זײַן לעבן

• הכנסת כלה (1931):
• אלו ואלו:
• על כפות המנעול (1923):
• אורח נטה ללון (1938):
• תמול שלשום (1945):
• סמוך ונראה:
• עד הנה: קאלעקציע פון די געשיכטעס: "עד הנה", "תהילה", "שבועת אמונים", "המלבוש", "פרנהיים", "עידו ועינם" און נאך.
• האש והעצים: קאלעקציע פון געשיכטעס, צווישן זיי: "סיפורי הבעל שם טוב", "עד עולם" און נאך.

2008

פובליקירט נאך זײַן שטארבן

• שירה (1971):
• עיר ומלואה (1973)
• בחנותו של מר לובלין (1974):
• לפנים מן החומה (1975):
• מעצמי אל עצמי (1976):
• פתחי דברים (1977):
• ספר, סופר וספור (1978):
• קורות בתינו (1979):
• אסתרליין יקירתי : מכתבים תרפ"ד-תרצ"א (1924-1931) (1983):
• תכריך של סיפורים, 1985
• ש"י עגנון – ש"ז שוקן: חילופי אגרות (תרע"ו – תשי"ט) (1991):

אין יאר 1977 האט דער העברעישער אוניווערסיטעט פובליצירט זיין יידישע ווערק (1977): א קאלעקציע פון געשיכטעס מיט לידער וואס ש"י עגנון האט געשריבן אויף יידיש צווישן תרס"ג - תרס"ז.

קאלעקציעס וואס ער האט רעדאקטירט

• ימים נוראים - (1938)
• אתם ראיתם - פשטים ומדרשים, (1959): א קאלעקציע אויף יום טוב שבועות.