לאנגווייליגקייט
לאנגווייליגקייט איז א קאנדיציע כאראקטעריזירט ביי די פערסעפציע פון איינעם'ס ענווייערמענט ווי נישט אינטערסאנטליך, שווער אדער ליידיג און אז עס פעילט סטימולאציע.
דאס קען זיין אלס רעזולטאט פון לוקסוס און א חסרון פון עסטאטישע אינטערעסען.
ארבייטען פלאג, אדער אפילו קונסט זעלבסט קען זיין דער סאביעקט צו קריטיק אז עס אנטהאלט לאנגווייליגקייט.
עס איז פארהאן אן אומטיילבארע בירושה'דיגע נעגעטיווער געפיל פון דרוקעניש אין לאנגווייליגקייט; מענשטן וועלן טאן אסאך אפמיטשענישען דאס צו פארמיידען אדער דאס צו היילן, אבער אין פארשידענע סירקומסאטאנסעס איז דאס אקצעפטירט אלס יסורים וואס מען מוז דורכגיין.
אלגעמיינע פאסיווע וועגן וויאזוי פטור צו ווערן פון לאנגוואליגקייט איז פשוט זיך צו לייגן שלאפן, אדער צו טראכטן שאפעןדיגע מחשבות.
טיפישע אקטיווע עצות באשטייט פון אינטערנאציאנאלע אקטיוויטעטן פון עפעס א סארט, אפט עפעס ניי, צוליב דעם וואס באקאנטשאפט און נאכאנאנדיגקייט פון א זאך ברענגט צו ווערן לאנגווייליג דערפון.