ירבעם בן נבט

ירבעם בן נבט
יָרָבְעָם
געבורט	המאה ה־10 לפנה״ס
טויט	910 לפנה״ס
מדינה	מלכות ישראל
פאך	גאווערנער

ירבעם בן נבט איז געוועזן דער ערשטער קעניג פון די עשרת השבטים אויף מלכות ישראל אין די יארן ב'תתל"ב - ב'תתנ"ג (928-907 פארן ציילן). ער אליין האט געשטאמט פון שבט אפרים. ער איז געווארן קעניג אויף די עשרת השבטים נאך דעם וואס ער האט זיך אפגעריסן פוןרחבעם, דעם זון פון שלמה המלך, צוליב הויכע שטייערן וואס רחבעם האט געפאדערט פון די עשרת השבטים, און פון דעמאלט אן איז רחבעם געווען קעניג נאר אויף מלכות יהודה אין דרום זייט פון ארץ ישראל און ירבעם בן נבט - איבער אלע אנדערע צען שבטים.

ער האט געבויעט א נייע מלוכה אנדערש ווי מלכות יהודה (וואס האט באלאנגט צו דעם ייחוס פון דוד):

ער האט געבויעט צוויי געצין דינעריי אין בית אל און אין דן.
ער האט באשטימט כהנים נישט פון שבט לוי, וואס איז לויט די תורה פארבאטן.
ער האט געטוישט די דאטום פון סוכות, פון תשרי צו חשוון.

זיינע עלטערן: נבט מיט צרועה

די יארן פון די מלכות ישראלס ארויפגאנג
ירבעם -	נדב -	בעשא -	אלה -	זמרי -	תבני -	עמרי -	אחאב -	אחזיה-	יורם
928	907	906	883	882/1	882/1	882	871	852	851
יהוא -	יואחז -	יואש -	ירבעם (2) -	זכריה -	שלום -	מנחם -	פקחיה -	פקח -	הושע
842	814	800	784	748	748	747/6	737/6	735/4	733/2