דניאל
דניאל איז דער פערזענליכקייט פון ספר דניאל אין תנ"ך. ער ווערט באטיטלט אלס דניאל איש חמודות.
געבורט |
המאה ה־7 לפנה״ס ירושלים, מלכות יהודה |
---|---|
טויט |
המאה ה־6 לפנה״ס בבל |
דניאל איז געווען אן אפשטאמיגער פון מלכות בית דוד, און האט געלעבט אין די צייטן פון חורבן בית ראשון און גלות בבל. ביים חורבן, זייענדיג נאך א קינד, האבן אים די בבליים געבראכט צום קעניגליכן פאלאץ אין בבל צוזאמען מיט זיינע חברים, חנניה מישאל ועזריה, אלע קינדער פון מיניסטארן פון מלכות יהודה, כדי צו נוצן זייער חכמה און פארשטאנד אין טכסיסי מלכות. דארט האט דניאל ארויסגעוויזן זיין קלוגשאפט און געטליכקייט דורך פותר זיין חלומות און אנטפלעקן הימלישע מראות, און ער איז געווארן דערהויבן אלס דער חשוב'סטער מיניסטער און מקורב למלכות.
נאכן אונטערגאנג פונעם בבל'ישן קעניגרייך, האט דניאל ממשיך געווען צו דינען אלס קעניגליכער ראטגעבער פארן פערסישן קעניג דריוש. אומפארגינערישע מיניסטארן אינעם פאלאץ האבן כסדר געזוכט וויאזוי אים צו באזייטיגן, און באשולדיגט מיט פארשידענע בלבולים. ביי איין פאל האט מען אים אריינגעווארפן אין א לייבן גרוב און דניאל איז ארויסגעקומען פון דארט גאנץ און איז גארנישט געשעדיגט געווארן פון זיי.
יוסיפון שרייבט [1] אז אין זיינע עלטערע יארן האט דניאל זיך אפגעזאגט פון זיין פאסטן אלס קעניגליכער ראטגעבער און געשטעלט זרובבל אלס שטעלפארטרעטער, און זייט דעמאלט האט ער געלעבט א שטילן און פשוט'ן לעבן אין דער שטאט שושן. עס איז דא א מיינונג אין חז"ל, אז התך דער שליח פון אסתר המלכה אין דער מגילה, איז באמת געווען דניאל, נאר מען האט אים שפעטער גערופן התך ווייל מען האט אים אראפגענומען פון זיין גרויסקייט.
חז"ל זאגן אין מסכת סנהדרין אז דניאל איז געווען ראוי צו זיין דער מלך המשיח.
זעט אויך
רעדאַקטירןרעפערענצן
רעדאַקטירן- ↑ ספר יוסיפון פרק שלישי