סאלח שבתי

סאלח שבתי (אויסגערעדט סאַלאַך שאַבאַטי) איז אן ישראלישער פילם פון 1964. ער ווערט גערעכנט אלס דער ערשטער פון די בורעקאס פילמען וואס מאכט חוזקן פון סטערעאטיפן, אין געזעלשאפט, פון ישראל באפעלקערונג, דאס געמישעכטץ פון ספרדים, און אשכנזים, אין די ערשטע יארן פון לאנד, ווען עס איז געווען א גרויסע עליה קיין ישראל.

דער דירעקטאר, און שרייבער פון די געשיכטע, איז אפרים קישון, א ייד געקומען פון אונגארן, וואס ער האט געוווינט אין די איבערגאנגס לאגערן (מעברות}, און זיין שכן איז געווען א ייד פון מאראקא.

דער הויפט אקטיאר, איז חיים טופול, וואס איז סאלאך, און ער איז פון מאראקא, ווי ער שטויסט זיך אן אין הארטן ביוראקראטיע, פון די רעגירונג, ער פארשטייט נישט צופיל וואס גייט פאר, אבער צו מאכן שפיצלען פארשטייט ער גאנץ גוט. די פאליטיק אין לאנד, איז א קארופטירטע, און פון דעם מאכט ער געלט.

דער פילם איז א קאמעדיע, און דראמאטיש אויף א קאמישן אופן.

דער פילם איז געווען, דער ערשטער ישראל פילם צו זיין אויף די ליסטע פון אסקאר, אלס בעסטע אויסלענדישע פילם, און די ערשטע ישראל פילם צו באקומען די גאלד גלאבוס פרעמיע, די פילם האט עס באקומען צוויי מאל.

אין ישראל איז די מעדיע געווען שטארק קעגן פילם, קישון האט געטענהט, אז גאלדע מאיר האט נישט געוואלט די פילם זאל קומען קיין אמעריקע, צום סוף האט דער פילם געהאט דארט גרויס הצלחה.