אלכסנדר אשר באב"ד
רבי אלכסנדר אשר באב"ד (ה'תר"ע, 1910 - ז׳ טבת, ה'תשמ"ו, 1985) איז געווען א חסידישער אמעריקאנער רב פון גאליציע. איידער דעם חורבן איז ער געווען אַ רב אין אונגארן און נאך זיין אימיגרירן אין די פאַראייניקטע שטאַטן, האט עד געדינט אלס ראש ישיבה אין ישיבת רבנו שלמה קלוגער און אב בית דין פון "קהל מנחת חינוך טרטיקוב" אין ניו יורק.
געבורט |
1910 תר״ע טארטיקאוו | |
---|---|---|
טויט |
19 דעצעמבער 1985 (אלט 75 בערך) ז׳ טבת תשמ״ז בארא פארק | |
קבורה ארט | קרית יואל | |
ביאגראפיע
רעדאַקטירןרבי באב״ד איז געבוירן געווארן אין טארטאקאוו, גאליציע (היינט פוילן), צום רב פון דער שטאָט, רבי יצחק באַב"ד, אן אייניקל צו די רבנים פון משפחת באַבַ"ד. אין זיין יוגנט האט ער געלערנט מיט זיין פאטער און זיין פעטער, רבי דוד מנחם מאַניש באַב"ד פון טארנאָפּאל, מחבר פון ספר "חבצלת השרון". אין יאר 1931, האט ער באקומען סמיכה דורך זיין פעטער און פון רבי אברהם יעקב הורוויץ, אב"ד פראבוזשנע, אין מחבר ספר שו"ת "צור יעקב".
ער האט חתונה געהאט מיט דער טאכטער פון רבי אהרן טייטלבוים, רב אין שטאט וואלאווע-נירבאטור. נאָך זיין חתונה האט ער געדינט ווי שטאט׳ס רב אין וואלאווע. זיין פרוי איז געווארן געהרגעט אין דעם חורבן.
נאָך דעם חורבן, האט ער נאך אמאל חתונה געהאט צו פּערל פייגא, א טאכטער פון רבי יחיאל גרינצווייג, רב אין שטאט דולהאז אין טשעכאסלאוואקיי.
נאָך דעם חורבן האט ער געדינט ווי דער הויפּט פון דעם טריבונאַל אין בודאַפּעסט און איז געווען אַ מיטגליד אין דער ספּעציעל רעגולירן עגונות אין אונגארן. שפּעטער האט ער אימיגרירט אין די פאַרייניקטע שטאַטן און האט זיך באזעצט אין ניו יארק. ער האט געדינט ווי ראש ישיבה פון דער שלמה קלוגער ישיבה און אלס רב אין רישא-קארטשין. ער איז געווארן באַרימט מערסטנס אלץ צו זיין אב"ד טארטיקוב.
ער איז געווען אַקטיוו אין דעם ציבור פעלד, פֿאַר די פּליטים פון די חורבן, און איז געווען אַ מיטגליד אין דער וועד הצלה, אין דער הסתדרות רבנים פון אמעריקע, און אינעם וועד פון אגודת ישראל.
זיין שוואגער איז געווען רבי ישראל אריה מרגליות, פרעמישלאנער רבי אין לאנדאן.