ראבינדראנאט טאגאר
|
דער אַרטיקל איז אַ יתום, ווייל ווייניק אָדער קיין אַרטיקלען פאַרבינדן צו אים. זייט אַזוי גוט שאַפט לינקען צו דעם בלאַט פון אַרטיקלען וואָס האָבן אַ שייכות; ס׳איז פאַראַן פאָרשלאָגן. |
ראַבינדראַנאַט טאַגאר (בענגאליש: রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর) (7טן מיי 1861 – 7טן אויגוסט 1941) איז געווען א בענגאלישער דיכטער, פילאסאף, און אינדישער פאטריוט. ער איז געווארן באלוינט מיטן נאבעל פריז פאר ליטעראטור אין 1913 און איז דעמאלסט געווען דער ערשטער נישט־אייראפעישער צו געווינען א נאבעל פריז.
 | |
| געבורט |
7 מאי 1861 קאלקאטא, בריטישע אינדיע  |
|---|---|
| טויט |
7 אויגוסט 1941 (אלט 80) קאלקאטא, בריטישע אינדיע |
| מדינה |
בריטישע אינדיע |
| אונטערשריפט |
 |
  | |
ביאגראפיע
רעדאַקטירןטאגאר איז געבוירן געווארן אין קאלקאטא אין 1861, דער יונגסטער פון פערצן קינדער, צו זיין פאטער דעבענדראנאטה טאגארע און זיין מוטער סאראדא דעווי. ווען ער איז געווען אלט אכט יאר האט ער געשריבן זיין ערשטע פאעמע.
אין 1878 איז ער געפארן קיין לאנדאן, ענגלאנד. ער האט געוואלט שטודירן ווערן אן אדוואקאט. אבער אין 1880 האט זיין פאטער גערופן אים צוריק פון לאנדאן כדי צו הייראטן א מיידל, מרינאליני דעווי.
ער האט געשריבן א פאעסיע פון א הונדערט שורות וועגן דער ארעמקייט אין קאלקאטא. שפעטער האט סאטיאדזשיט ריי באזירט איינער פון זיינע פילמען אויף אט דער פאעסיע.
אין זיינע שפעטערע יארן האט טאגאר קריטיקירט מאהענדאס גאנדי.
אין 1937 איז ער געווארן קראנק, ביז אין 1941 איז ער געשטארבן אין קאלקאטא, אין דעם זעלבן הויז וואו ער איז געבוירן.