רבי נתן יוסף מייזעלס (נפ' כ"א תמוז תשס"ו) איז געווען ראש ישיבה אין דער סאטמארער ישיבה אין סענדז סטריט, ברוקלין.

ער איז געווען א זון פון רבי שלמה מייזלס, א תלמיד פון סאטמארער רבין רבי יואל פון פארן קריג. נאך דער וועלט קריג, האט ער געלערנט זייער פלייסיג, ממש צוואנציג שעה א מעת לעת, ער האט זיך דאן איינגעקויפט גרויסע ידיעות און וויסנשאפט אין דער תורה און אין ד' חלקי שולחן ערך. מיט דער צייט ווען ער איז געקומען קיין אמעריקע איז ער צוגעצויגן געווארן צו רבי יואל ט"ב און געווארן פון זיינע נאנטע מענטשן, אין יארן פון תש"כ - תשל"ט האט דער סאטמארער רב זיך דורך געשמועסט מיט איהם אלץ וואס איז בנוגע געווען די מוסדות פון סאטמאר. און אויך די מערכות פון סאטמאר קעגן ציוניזם, איבעראל איז ער געווען דעם מענטש פון סאטמארער רב.

ער איז געווען פון די נאנסטע מענטשן ביים סאטמארער רבין ז"ל, און האט אטייל גענומען מיטן שרייבן דעם ספר על הגאולה ועל התמורה.

שפעטער איז ער אויך געווארן ראש ישיבה פון דער סאטמארער ישיבה מיט 800 הונדערט בחורים. זייענדיג אזוי נאנט צו דעם סאטמאר רב איז ער געווען אויף גאר א הויכע פאזיציע זעלבסטע פארשעטנדליך אז דאס האט איהם געמאכט פאר זייער א פארפאולער מאן, אבער אין די זעלבע צייט האט דאס איהם געשאפט הונדערטער שונאים וואס האבן געהאלטן אז זיי ווערן בעוואלט דורך איהם.

נאך דער פטירה פונעם סאטמארער רבי'ן האט דער בעל ברך משה איבערגעגעבן די הנהגה פון דער ישיבה פאר זיין זון ר' אהרן, און האט דאן געשיקט ר' נתן יוסף צו ווערן רב אין דער סאטמארער קהילה אין לאנדאן.

שפעטער האט ער זיך געצויגן קיין מאנסי און געעפנט דעם בית המדרש אבני שלמה וואו ער איז געווען רב ביז זיין פטירה כ"א תמוז תשס"ו.