ים כנרת
דער כּנרת בלשון חז"ל ימה של טבריא[1] (קינערעט) איז די גרעסטע וואסער־איינזאמלונג (אזערע) אין ישראל פון זיס וואסער, און באניצט אלס די גרעסטע קוואל־וואסער פאר ישראל וואס ווערט טראנספארטירט דורכן לאנדישן קאנאל צו צענטראל־ און דרום־זייט ישראל. 30% פון ישראל טרינקען און באנוצן זיך מיטן וואסער פון כנרת.
דער נאמען כנרת שטייט שוין אין דער תורה ”ויָרַד הַגּבֻל וּמָחָה עַל-כּתֶף יָם-כּנּרֶת קֵדְמָה” ((במדבר ל"ד י"א))דאס וואסער צום כנרת פליסט פון דעם ירדן טייך, און ס'איז אויך דא אונטערערדיגע קוואלן. דער כנרת באניצט אויך פאר פישעריי און פארוויילונג צו שווימען, שיפלען אד"ג.
די אזערע האט א שטח פון 166 קוואדראט ק"מ.
פון דער מערב זײַט פונעם כנרת געפֿינט זיך אונטער גליל.
אין דעם כנרת איז דא צוויי פלאכן, דער אונטערשטער פלאך און דער אויבערשטער פלאך. ווען די וואסער קומט אָן צום אונטערשטן פלאך, שעפט מען נישט ארויס מער קיין וואסער כדי זאל דאס וואסער נישט ווערן געזאלצן. און ווען דאס וואסער גייט אריבער דעם אויבערשטן פלאך, עפנט מען די דגניה־דאמבע, כדי זאל דער כנרת נישט איבערלויפן.
היסטאריע
רעדאַקטירןביז דער זעקס טאג קריג (מלחמת ששת הימים) האבן די סיריער געהאט דערלויבעניש צו שעפן וואסער פונעם כנרת כאטש וואס די גרענעץ פון סיריע איז געווען 10 מעטער ווייט אינדערויסן צפון־מזרח זייט פונעם כנרת. אבער נאך וואס ישראל האט איינגענומען דעם גולן האבן סיריע מער ניט געמעגט שעפן וואסער. און דאס איז איינע פון די סיבות וואס האט פארמיידט צו מאכן א שלום־אפמאך צווישן ישראל מיט סיריע.
רעפרענצען
רעדאַקטירן- ↑ ראה ספר יחזקאל (פרק מז פסוק ח); וַיֹּ֣אמֶר אֵלַ֗י הַמַּ֤יִם הָאֵ֙לֶּה֙ יוֹצְאִ֗ים אֶל־הַגְּלִילָה֙ הַקַּדְמוֹנָ֔ה וְיָרְד֖וּ עַל־הָעֲרָבָ֑ה וּבָ֣אוּ הַיָּ֔מָּה אֶל־הַיָּ֥מָּה הַמּוּצָאִ֖ים וְנִרְפּ֥אוּ הַמָּֽיִם׃ ופירש"י "אל הגלילה" - לאמרק"א בלע"ז: "הקדמונה" - המזרחית. שנו רבותינו בתוספתא של סוכה: להיכן יוצאין? לימה של טבריא ולימה של סדום ולים הגדול, לרפות את מימיהם המלוחים ולמתקן: "וירדו על הערבה" - זו ימה של טבריא; "ובאו הימה"; - זו ימה של סדום: "אל הימה המוצאים" - זו ימה של אוקינוס, שהוא מוצא מן הישוב להקיף את העולם: "לרפאות המים" - ממליחתן. ומדרש אגדה: למה קורא אותם "מוצאים"? על שם שני פעמים שיצאו: