דויערהאפטיקייט

אויסדויער אדער דויערהאפטיגקייט איז א נאכנאנדיגער עקשנות און סבלנות ביי פיזישע איבונגען וואס די נערוון סיסטעם און דאס הארץ און אטעמען האלטן אן טראץ די שווערע ארבעט פון די מוסקלען וואס פארברענען אקסיזשען און גלוקאז און מ'דארף אויך פטור ווערן פון די אפפאל.

דאס אנטוויקלט מען בעיקר דורך לייכטע איבונגען פאר לאנגע צייט שטרעקעס, גיין שטאקן פון טרעפ, שפאצירן שנעל, לויפן, שווימען, פארן אויף א ביציקל. א.א.וו.

דאס איז איינער פון די פינף הויפט פאקטארן וואס מ'ארבעט זיך אויס ביים מאכן איבונגען און עס איז זייער געזונט דאס צו פארבעסערן און פארשטערקערן.

דאס לערנט אויס פארן מענטשנס קערפער אריינצונעמען מער אקסיזשען אין מינימאלער צייט, און שנעלערע בלוט צירקולאציע פון אקסיזשען פאר אלע צעלן. דאס מאכט די פאלגנדע מעלות פארן געזונט:

• נידעריגער בלוט דרוק.
• פארברענט קאלעריעס.
• פארשטערקערטע מוסקלען.
• פארשטערקערטע הארץ.
• פארשטערקערטע בלוט שטראם.
• ברענגט ארויף גוטע קאלעסטאראל.
• פארקלענערט הארץ קלאפערייען.

דאס קען אויך זיין אין פנים פון מאנטאלע נסיונות.