נגינה
נגינה מיינט יידיש געזאנג. אַ ניגון האָט דאָס גרעסטע כּוח צו מעורר זײַן דעם מענטש.
נגינה גייט צוריק ביז דוד המלך וואס האט געזינגען די תהלים און אויך צוגעשפילט מוזיק.
די אַרבעט פֿון די לוויים אין בית המקדש איז געװען צו זינגען און צו שפילן כלי זמר.
אין שפעטערדיגע דורות איז איינגעפירט געווארן זינגען ביים דאווענען מיט א חזן און א קאפעלע (כאר). איינער פון די גרויסער קאמפאזיטארן פון שול מוזיק איז געווען לעוואנדאסקי.
הײַנטיקע צײַטן איז דאָס געװאָרן צוריק אן אינטעגראַלע טײל פֿון ייִדישקײט דורך דער עבודה פֿון חסידים װאָס איז געװאָרן געגרינדעט דורך'ן בעש"ט.