אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דוד בן-גוריון"

בן גוריון איז געבוירן [[י"ז תשרי]] [[ה'תרמ"ז]] (1886) אלס '''''דוד גרין''''' אין פלאנסק, [[פוילן]], דאן א חלק פון צאריסטישן רוסלאנד, צו זיינע עלטערן אביגדור און שיינדל גרין. זיין מוטער איז געשטארבן ווען ער איז אלט געווען צעהן צען יאר. זיין פאטער איז געווען אן [[אדוואקאט]], און אן ענטוזיאסטישער מיטטיילער אין דער [[חובבי ציון]] ארגאניזאציע.

אין 1915 האבן אים די [[טערקיי|טערקן]] פארטריבן פון פאלעסטינע וועגן זיין רוסישע בירגערשאפט, און ער האט זיך געצויגן קיין [[ניו יארק]] וואו ער איז ארומגעפאהרן אויפטיהןאויפטון פארן ציוניזם, צועהרשטצוערשט אָהןאָן ערפאלג. אבער דאן האט ער האט ארויסגעגעהבןארויסגעגעבן צוויי ביכער אין [[יודיש]], (זעהזעט ווײַטער "זיינע ווערק"), וועלכע האט געהאט א שטארקן אפקלאנג באַם אמעריקאנעם יודנטוהם. אין ניו יארק האט ער זיך אנגעטראפן מיט [[פאולא מונווייס]] מיט וועמען ער האט דערנאך חתונה געהאט און געהאט מיט איהראיר דריי קינדער.

אין 1918 האט ער זיך אָנגעשלאסן אין דעם 28'סטער28סטער באטאליאן פון דער [[אידישער לעגיאן]] פון דער [[בריטישער ארמיי]]. ער האט זיך צוריקגעקערט קיין פאלעסטינע נאך דער ערשטער וועלט קריג ווען דאס לאנד איז שוין געווען איינגענומען דורך די [[בריטישע]].

[[טעקע:Bengurion_Independence.jpg|right|thumb|בן גוריון ביים פארליינען דעם זעלבסטשטענדיגקייט דעקלאראציע]]מיט'ן אויפקום פון דער מדינה האט ער געהייסן גרונדן דעם ישראל'ישן ארמיי, דער [[צבא הגנה לישראל|צבא הגנה לישראל (צה"ל)]], און פארבאטן דאס עקזיסטענץ פון אנדערע באוואפנטע גרופעס. דאס האט געפירט צו אנגעצויגענע באציאונגען מיט [[מנחם בעגין]] דער פירער פון דעם אירגון. ווען בעגין האט געברענגט א שיף פול מיט וואפן, דער [[אלטאלענא]], האט בן גוריון באפוילן דאס איבערגעבן פאר'ן ניי געבוירענעם צה"ל. בעגין, וועלכער איז געווען אויפ'ן שיף, האט מסכים געווען איבערצוגעבן אכטציג פראצענט פון די וואפן, און די איבריגע פאר די אצ''לאצ״ל קעמפער פון ירושלים, דאס איז וויבאלד ישראל האט נאך נישט איינגענומען ירושלים, און איר צוקונפט איז נאך נישט געווען קלאר, און בן גוריון האט באפוילן באמבאדירן דעם שיף, טראץ דעם אפמאך וואס די אצל האט פון פריער געהאט מיטן ארמיי. זעכצן אידישע מיט-גליהדער פון דעם אירגון זענען אומגעקומען. בעגין אליין איז נישט געשעדיגט געווארן, אבער ער האט דערנאך נאכגעגעבן און אנגעשלאסן זיינע קעמפערס מיט'ן צה"ל.

* '''יזכור''', רעדאקטאר און הקדמה צו די צווייטע פארגרעסערטע אויפלאגע אין יאהר תרע"ז. לינק צום ביךבוך: <ref>https://archive.org/details/yizkortsumandene00chas</ref>