אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "חמשה עשר באב"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
מ באט צוגעלייגט: ceb:Tu be’Av
מ באט געענדערט: fr:Tou Beav; קאסמעטישע ענדערונגען
שורה 1:
'''חמשה עשר באב''' איז דער פופצנטער טאג אין חודש [[אב]], וואס פלעג אמאל זיין א גרויסער יו"ט ביי יידן.
אין דער [[משנה]] סוף [[מסכת תענית]], שטייט אזוי:
שורה 5:
{{ציטירן|תוכן=אָמַר רַבָּן שִׁמְעוֹן בֶּן גַּמְלִיאֵל, לֹא הָיוּ יָמִים טוֹבִים לְיִשְׂרָאֵל כַּחֲמִשָּׁה עָשָׂר בְּאָב וּכְיוֹם הַכִּפּוּרִים, שֶׁבָּהֶן בְּנוֹת יְרוּשָׁלַיִם יוֹצְאוֹת בִּכְלֵי לָבָן שְׁאוּלִין, שֶׁלֹּא לְבַיֵּשׁ אֶת מִי שֶׁאֵין לוֹ. כָּל הַכֵּלִים טְעוּנִין טְבִילָה. וּבְנוֹת יְרוּשָׁלַיִם יוֹצְאוֹת וְחוֹלוֹת בַּכְּרָמִים...|מקור=משנה אין סוף מסכת תענית|מרכאות=כן}}
 
די משנה פארציילט אז יידישע מיידלעך האבן אויסגעניצט די געלעגנהייט פון דער יום־טוב צו גיין טאנצן אין די וויינגארטנס בכדי אויסצוזוכן א פאסיגן חתן. כדי נישט צו פארשעמן די מיידלעך פון ארימע משפחות פלעגן אלע גיין נאר אין געבארגטע קליידער.
 
חז"ל רעכענען אויס זעקס טעמים פארוואס חמשה עשר באב איז א יום־טוב.
שורה 23:
[[ceb:Tu be’Av]]
[[es:Tu B'Av]]
[[fr:Tou BeAvBeav]]
[[nn:15. ab]]
[[ru:Ту бе-Ав]]