אברהם סבע

רבי אברהם בן יעקב סַבַע (ה'ר 1440, שפאניע - ה'רס"ט 1508, וועראָנא, איטאליע) איז געווען א רב, מקובל און אידישער דענקער אין דעם דור פונעם גירוש שפאניע, און דער מחבר פון ספר "צרור המור" על התורה (על דרך פשט וסוד) ועוד.

ער האט געוואוינט אין שפאניע אינעם 15טער און 16טער י"ה, געווען א תלמיד פון רבי יצחק די ליאון ז״ל.

	ער איז געפארן אויף א נסיעה בדרך הים ועמד נכשול של ים לטבעם און די שיפ׳ס קאפיטאן האט זיך שרעקעדיג געבעטן ביים רבי אברהם זאל ראטעווען די שיף. האט ער זיך אויס גענימען בתנאי אז אויב שטארבט ער זאל מען אים ברענגען צי א אידיש שטאט אזוי אז ער זאל קומען צי קבר ישראל ואז לא יהיה להם שום נזק. ונשבע לו רב החובל והתפלל לה׳ ונח הים. נאך צוויי טעג איז דער רבי אברהם ז״ל אוועק והיה קרוב לעיר ״וירונא״ און מ׳האט אים באגראבן בכבוד גדול. זי״ע.
-- שם הגדולים חלק א' מערכה א' אות פ"ה