יוסף מוקיר שבת איז דער נאמען פון א מענטש וועגן אים איז דא א באקאנטע מעשה. ‏[1]

אין א שטאט האט געוואוינט א גוי א גרויסער עושר א קמצן, ביי אים האט געארבעט א איד וואס פון זיין ווייניג פארדינסט האט ער אלעמאל אוועקגעלייגט געלט פאר שבת צו קענען קויפן געשמאקע מאכלים און א פרישע פיש פון וואסער ארויס. פאר דער געוויינהייט האבן אים די שטאט'ס מענטשן גערופן ״יוסף מוקיר שבת״. איין טאג האבן די שטערן זעערס געזאגט פאר'ן רייכן עושר אז דיין גאנצע פארמעגן גייט גיין פארן איד ווייל דו האסט אים געראטעוועט. ערשטוינט איז ער געלאפן פארקויפן זיינע פארמעגן און געקויפט דערפאר א טייער בריליאנט און דאס אריינגענייט אינעם הוט זיינער, אזוי וועט די פארמעגן אלעמאל זיין מיט אים. אזוי גייענדיג אויף דער בריק האט א ווינט געטון דאס אומגעוואונטשענע און אריינגעבלאזן די היט אין ים. א פיש האט עס איינגעשלינגען נאך א טאג צוויי איז די פיש געפאנגען געווארן און געברענגט געווארן אויפן מארק ערב שבת שפעט נאכמיטאג אזי ווי ס'איז שוין געווען שפעט איז די איינציגסטע אדרעס וואס איז איבערגעבליבן פאר די פיש-כאפערס איז יוסף מוקיר שבת און יוסף מוקיר שבת האט אפגעקויפט די פיש אויפשניידנדיג די פיש איז געטראפן געווארן די בריליאנט האט יוסף געזאגט פאר זיין ווייב ווער ס'אינוועסטירט אין שבת צאלט אים שבת צוריק דאפעלט.

אין דעם זמר "יום שבת קודש הוא" וואס מ'זינגט פרייטיק צונאכט, ווערט דערמאנט די מעשה מיט די ווערטער

יוסף חצה
דג, ומצא
מרגלית בבשרו

רעפערענצן רעדאַקטירן

  1. מסכת שבת דף קיט, ע"א