אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "קאמוניזם"

[[קאמוניזם|קאָמוניזם]], אין די קורצסטע ווערטער, איז א [[טעאריע|טעאָריע]] און סיסטעם פון [[סאציאל וויסנשאפט|סאָציאלער]] און [[פאליטיק|פּאָליטישער]] [[ארגאניזאציע|אָרגאניזאציע]], וועלכע איז געווען א הויפּט–קראפט אין וועלטלעכעוועלטלעכער [[פאליטיק|פּאָליטיק]] פאר ס׳רוב יאָרן אינעם 20טן יאָרהונדערט. אלס א פּאָליטישע באוועגונג האָט קאָמוניזם געזוכט אונטערצואווארפן [[קאפיטאליזם|קאפּיטאליזם]] דורך אן ארבעטער–[[רעוואלוציע]] און איינשטעלן א סיסטעם אין וועלכער פּראפּערטי איז די אייגנשאפט פון א גאנצער באפעלקערונג אינאיינעם אָנשטאָט אינדיווידועלן.

דער קאנצעפט פון א געזעלשאפט מיט אייניגע אייגנשאפט פון פראפערטי און רייכקייט גייט צוריק הונדערטער יארן אבער איז ערשט אדאפטירט געווארן דורך די מאסן ווען [[אייראפע]] איז געבלאזן געווארן פון דעם סאציאליסטישן ווינט אינעם 19טן יאָרהונדערט. אין יענע צייטן איז אייראפע דורכגעגאנגען אן אינדוסטריאלע רעוואלוציע און סאציאלע טויש און די קריטיקירער האבן באשולדיגט קאפיטאליזם פאר'ן אנטוויקלען אן ארימע קלאס, פעקטאריפאבריקן [[ארבעט]]ער וועלכע זענען געשטעלט געווארן אין שווערע פאזיציעס, און פארן אויסברייטערן די צווישנשייד פון די ארימע און רייכע.

די גרינדער פון מאדערנע קאמוניזם איז פראקלאמירט געווארן דורך א [[דייטש]]ער [[פילאסאף]] [[קארל מארקס]] און זיין פריינט פרידריך ענגלס. ווי אנדערע [[סאציאליזם|סאציאליסטן]], האבן זיי אויך געזוכט צו ברענגען אן ענדע צו [[קאפיטאליזם]]. אבער אנדערש ווי אנדערע וועלכע האבן געזוכט איינצושטעלן סאציאליסטישע סיסטעמען אינעם לאנגן טערמין אויף א פרידליכע וועג, האבן זיי געהאלטן אז דאס וועט נאר קענען פאסירן אויב עס וועט פאסירן אין א פלוצלינגעפלוצלינדיגער [[רעוואלוציע]] וואס וועט פארלאנגען א שטארקע קראפט און וועט מוזן גיין מיט געוואלד.

כדי צו פראמאטירן זייער געדאנק האבן זיי דאס גערופן [[וויסנשאפט]]לעכע סאציאליזם אדער קאמוניזם און די צוויי נעמען זענען פארבליבן אייניג באטראכט ביז'ן ענדע פונעם [[19טער י"ה|19טן יארהונדערט]]. די צוויי האבן דערלעבט צו זען זייער געדאנק אין פראקטיק אין וועלכעוועלכען אלע אינדוסטריסאינדוסטריעס און פראפערטי זענען געווארן אייניג פארוואלטעט אבער נאך אלץ איז פארבליבן א קלאס אפטיילנדיגע געזעלשאפט פון ארימע און רייכע. דער טערמין פון קאמוניזם האבן זיי רעזערווירט פאר דעם ענדגילטיגן שטאפל אין וועלכע קלאס אפטיילונג איז פארשוואונדן געווארן, מענטשן האבן געלעבט אין רואיגקייט, און דער פארלאנג פאר א [[רעגירונג]] איז מער נישט געווען א באדערפעניש.

ווען די [[צווייטע וועלט מלחמה]] האט אויסגעבראכן האט סטאלין געזען א געלעגנהייט צו פארשפרייטן קאמוניזם איבער אייראפע ווען אין דער זעלבער צייט האבן די [[אליאירטע]] געזוכט דאס צו שטערן. נאך דידער [[מלחמה]] האבן די קאמוניסטישע [[פארטיי]]ען גענומען די מאכט אין [[כינע]], מזרח אייראפע, און אנדערע ראיאנען אין [[אזיע]] און יענע תקופה איז שפעטער באצייכענט געווארן אלס דידער אנהויב פון דיפונעם [[קאלטע קריג]] אין וועלכעוועלכען די סאוועטן־פאראיין און די [[פאראייניקטע שטאטן פון אמעריקע|פאראייניגטע שטאטן]] און אירע אליאירטע לענדער האבן זיך פארמאסטן פאר פאליטישע און מיליטערישע מאכט. ביידע באוועגונגען האבן געווינען שטיצע לענגאויס דעם וועג און ביז די פריע 80גער80ער יארן האבן מער ווי א דריטל באפעלקערונג פון דידער [[וועלט]] געוואוינט אונטער קאמוניסטישעקאמוניסטישער הערשאפט.

די קאמוניסטישע רעזשימען האבן זיך געטיילט מיט די הויפט יסודות פון די קאמוניסטישע פרינציפאלןפרינציפן וועלכע האטהאבן אפגעווארפן די מעגליכקייט פון פרוואטעפריוואטע פראפערטי און קאפיטאליזם, די דאמינאציע פון עקאנאמישע אקטיוויטעטן, און אבסעלוטאבסאלוט קאנטראל פון רעגירונג געפירט דורך איין פארטיי. די קאמוניסטישע רעגירונגען האבן איבערגענומען קאנטראל פון דידער מידיא, פארבאטן רעליגיעזע באוועגונגען, און אפגעשטילט פאליטישע קעגנערשאפט.

קאמוניסטישע געזעלשאפטסגעזעלשאפטן זענען דורכגעגאנגען א דראמאטישע טויש און די שפעטע 80ער און פריע 90ער יארן ווען פאליטישע און עקאנאמישע פראבלעמען אין דידעם סאוועטן־פאראיין און די באאיינפלוס פון קאפיטאליזם האט געברענגט דער צוזאמענפאל פון סאוועט רוסלאנד. מיט דעם איז די קאלטע קריג געווען פאראיבער און קאמוניזם האט פארלוירן איר דאמינענץ איבער די וועלט. די איינציגסטעאיינציגע לענדער וועלכע זענען פארבליבן קאמוניסטיש ביז'ן היינטיגן טאג זענען כינע, [[קובא]], [[לאאס]], [[צפון קארעע]] און [[וויעטנאם]]. אלע אנדערע קאמוניסטישע לענדער האבן אדאפטירט נייע פאליסיס אין וועלכע זיי האבן איינגעפירט דעמאקראטישע פרינציפאלןפרינציפן און אפערירן מיט מערערע פארטייען.

אין די קומענדיגע חלקים וועלן מיר אריינקריכן טיף אין דידער טעאריע פון קאמוניזם צוריק צו אירע [[פילאסאפיע|פילאסאפישע]] ווארצלן און געבן צו פארשטיין וויאזוי דאס איז פראקטיצירט געווארן אין סאוועט רוסלאנד, כינע, און מזרח אייראפע. מיר וועלן אויך באטראכטן די איינפלוס פון די קאמוניסטישע פארטייען ארום דידער וועלט און דער צוקונפט פון דעםדער אידעלאגיע.

קאמוניסטישע געדאנקען גייען צוריק אסאך פריער ווי ארגינעל אנגענומען. טייל [[היסטאריע|היסטאריקער]] זאגן אז אזוי ווייט צוריק ווי 2,500 יאר האט דער [[גריכלאנד|גריכישער]] פילאזאף [[פלאטאן]] געשריבן וועגן אדאפטירן א פאראייניגטע געזעלשאפט, וואס אין זיינע אויגן וואלט עס געברענגט [[שלום]] אויף דידער וועלט. זיין געדאנק האט ער פארשריבן אין א בוך אין וועלכעוועלכען ער לייגט אויס א פלאן אז די געזעלשאפט זאל דערוועלן די געלערנטע מענטשן וועלכע פירן די [[רעגירונג]] אז קיינער וועט נישט האבן אייגענע פארמעגן, און די ארבעט זאל איינגעטיילט ווערן לויט קאטעגאריעס און געהאלטן. אבער קיינער וועט נישט ארבעטן פאר זיך אליינס נאר אנדערשענדערש, פאר דידער רעגירונג וואס מיינט, אין אנדערע ווערטער, פאר דער געזעלשאפט.

זיין געדאנק איז געגאנגען נאך פיל ווייטער אז מענטשן זאלן וואוינען אין באראקן און אויפציען קינדער אינאיינעם אנשטאט באזונדערע פאמיליעס. דער פיליזאפערפילאזאף האט געגלייבט אז ווי מער מענטשן וועלן פראקטיצירן די פאראנטווארטליכקייטן פון לעבן, אלס בעסער וועט דאס זיין פאר שלום ווייל מען וועט נישט גלוסטן אזויפיל, און א טובה פאר איינעם וועט מיינען א טובה פאר יעדן.

איבער די נעקסטעקומענדיקע 2,000 יאר האבן נאך פילאסאפן געשריבן וועגן אזעלכע געדאנקען אבער קיינמאל האט דאס נישט געברענגט צו גארנישט. רוב פון די פילאזאפן האבן געשריבן אז דער געדאנק וועט זיין אן אלטערנאטיוו צו דידער סיסטעם פון רעגירונג און [[קעניגרייך]] אין יענע צייטן וועלכע איז לויט זיי נישט געווען סיסטעמירטסיסטעמאטיזירט און יושריושרדיג.

די ערשטע טריט וואס מענטשן האבן גענומען אין א געוויסעגעוויסען פארעם פון קאמוניזם איז געווען די [[פראנצויזישע רעוואלוציע]] אין 789' אין וועלכע די רעוואלוציאנירעררעוואלוציאנערן האבן אראפגעווארפן די מאנארכיע און גענומען די רעגירונג אין דידער אייגענעאייגענער האנט. די [[פראפאגאנדע]] אונטער דער רעוואלוציע איז געווען די אומ'יושר'דיקייט פון קעניגרייך און די אנפירער האבן צוגעזאגט אייניגע רעכט פאר יעדן און אייניגע אייגנשאפט פון פארמעגן און רייכקייט.

די רעוואלוציע איז דורכגעפאלן און די [[מאנארכיע]] איז צוריק איינגעשטעלט געווארן און די פירער פון דידער קאמוניסטישעקאמוניסטישער באוועגונג זענען אומגעברענגט געווארן. אבער קאמוניזם איז נישט געגאנגען שלאפן אין [[פראנקרייך]] און פאר די נעקסטע הונדערט יאר האבן מערערע גרופעס פרובירט אויפלעבן די באוועגונג אבער זענען אפגעשטילט געווארן דורך די קעניגרייך. א הויפט פיגור אין קאמוניזם איז געווען א פראנצויזישערפראנצויז מיט'ן נאמען [[לואיס בלענק]] וועלכער האט דאקומענטירט א גענויע פראפאזיציע ווי אזוי א קאמוניסטישע סיסטעם זאל ארבעטן, גייענדיג ביז'ן לעצטן דעטאל. זיין ארבעט איז שפעטער אדאפטירט געווארן דורך קארל מארקס וועלכער האט גענומען שריט, און אלעס וואס איז געווארן פון קאמוניזם איז צו זיין קרעדיט אדער שולד.

בלענק און א צווייטער פילאסאף, אוגוסטע בלאנקווי, האבן געהעצט די מאסן קעגן דעם פראנצויזישן קעניגרייך און האבן מאביליזירט א גרופע קאנספיראטירער וועלכע זענען געווען פאראנטווארטליכטפאראנטווארטליך צופאר דידער צווייטעצווייטער פראנצויזישעפראנצויזישער רעוואלוציע (1848) אין וועלכעוועלכער די מאנארכיע איז נאכאמאל באזייטיגט געווארן און די רעוואלוציע האט זיך פארשפרייט צו מערערע ראיאנען אין אייראפע פון וועלכע רוב זענען דורכגעפאלן.

אויסער וואס די צוויי רעוואלוציאנערן זענען דירעקט פאראנטווארטליכטפאראנטווארטליך פאר די צוקונפטעצוקונפטיגע קאמוניזם האט היסטאריע זיי אויך געגעבן קרעדיט פאר'ן מאכן היסטאריע פון קעניגרייך וועלכע איז די אייציגסטע טובה וועלכע קאמוניזם האט געברענגט צו דידער וועלט.

אויסער רעוואלוציאנערן זענען געווען אסאך אנדערע טעאריסטן און פילאסאפן וועלכע האבן קריטיקירט די רעוואלוציאנערן און האבן ענדערש געהאלטן פון א לאנג טערמינענדיגע איבערגאנג צו סאציאליזם. טייל פון זיי האבן געהאט אנדערע געדאנקען ווי די קאמוניסטן אבער די פרינציפאלןפרינציפן זענען שטענדיג געווען די זעלבע אז די אייגנשאפט פון פראפערטי און רייכקייט זאל ווערן צעטיילט מיט יושר און אזוי ארום וועט יעדער לעבן אין פרידן. טייל פון זיי האבן געהאלטן אז די מערסט געלערנטע מענטשן ווי וויסנשאפטלער, אינדזשענירן, און אינדוסטריאליסטן, זאלן פירן די רעגירונג. די טעאריע איז געווען אז אויב די מענטשן וועלן זיין פאראנטווארטליכטפאראנטווארטליך פאר די וואוילזיין פון געזעלשאפט וועלן זיי אויסנוצן זייערע כשרונות צום מאקסימום.

עס איז געווען אזעלכע וואס האבן געזוכט אנדערע אלטערנאטיוון צו [[קאפיטאליזם]] און טייל האבן דאס אפילו פראקטיצירט אונטער אייגענע אייגענער פאראנטווארטליכקייט. באקאנט איז א פילאנטראפישער פראדוצירער פון בריטעןבריטאניע מיט'ן נאמען ראבערט אווין וועלכער האט פארמאגט א באוול (קאטאן) מיל אין וועלכע עס האבן געארבעט הונדערטער מענטשן. אווין איז געווען ביי דער מיינונג אז עס איז נישט די רעגירונג וואס ברענגט קנאה און שנאה אין געזעלשאפט נאר ענדערש די מענטשן אליינס. ער האט געהאלטן אז אויב די וואוילזיין פון די ארבייטער וועט בעסער ווערן וועט זיין פרידן.

אווין האט דאס געוואלט אליינס פראקטיצירן און האט אויסגעגעבן זיין אייגן געלט צו בויען און פאררעכטן די הייזער פון זיינע ארבייטער, איבערגעארבעט זיין פעקטארי מיט נייע מאשינערימאשינעריי צו געבן מער זיכערהייט און ריינקייט, פרייע שול פאר זייערע קינדער, און עטליכע נאן פראפיט געשעפטן זיי צו סערווירן מיט ביליגע פראדוקטן וועלכע זענען וויכטיג צום לעבן.

אווין האט געהאלטן אז די אינטערעסע פון די ארבייטער צו די אינדוסטרי וועט זיי געבן קוראזש צו אינוועסטירן און קויפן קאמאדיטיס (סחורה) און ווען ביזנעס וועט פארברייטערט ווערן וועט אליינס געגרינדעט ווערן סאציאליסטישע געזעלשאפטסגעזעלשאפטן געבויט און געפיטערט אויף ביזנעס.

ער איז געגאנגען נאך ווייטער ווען אין 825' האט ער אימיגרירט קיין אמעריקע וואו לאנד איז געווען ביליג און געקויפט א קאלאניע אין דיאינעם היינטיגעהיינטיגען סטעיטשטאט אינדיאנא און דאס נאמינירט ניו הארמאני (נייע רואיגקייט און פרידן). אין זיין קאלאניע האט ער איינגעשטעלט זיין סאציאלע סיסטעם מיט טויזנטער מענטשן וועלכע האבן אינאיינעם געארבעט אין דידער זעלבעזעלבער אינדוסטריאינדוסטריע און געלעבט מיט אייניגע רעכטן. ער איז אבער דורכגעפאלן און נאך דריי יאר איז די קאלאניע בטל געווארן.

דאס האט אים אבער נישט אפגעשטעלט פון גיין ווייטער און ביז דעם לעצטן טאג פון זיין לעבן האט ער ווייטער פראקטיצירט זיין געדאנק און אויך אנדערע האבן אים נאכגעטאן אין אמעריקע, בריטעןבריטאניע, און אין פראנקרייך.

אין 1848 האט די קליקע פובליצירט א מעניפעסטאומאניפעסטא אין וועלכע די צוויי האבן אפגעווארפן אלע רעפארם פלענער און געגעבן צו עקלערן מיט וויסנשאפטלעכע חשבונות פארוואס קאמוניזם וועט זיין אן [[עקאנאמיע]] וואס וועט ארבעטן. צווישן זייערע ווערטער איז באקאנט וואס זיי האבן פאראויס געשריבן אז קאמוניזם איז א קראפט פאר זיך אליינס צו וועלכע א [[רעגירונג]] קען זיך נישט קעגנשטעלן אויב די איינוואוינער ווילן דאס.

מיט טיפזיניגע ווערטער האבן די צוויי געגעבן צו עקלערן אז די איינציגסטע שוועריקייט צו דאס לעבן אין דידער היינטיגע געזעלשאפט איז דער פאקט אז עס איז פאראן אזא זאך ווי א קלאס. לויט זיי איז א קלאס אפגעטייטש געווארן אלס א גרופע פון מענטשן אינערהאלב א געזעלשאפט וואס טיילן די זעלבע סאציאלע און עקאנאמישע סטאטוס. קלאס געפעכטן זענען פארגעקומען אין אלע פריערדיגע געזעלשאפטסגעזעלשאפטן אין היסטאריע, און אין יעדעיעדען פאל איז עס געווען א קליינע גרופע מענטשן וואס האבן קאנטראלירט די פראדוקציע פון דידער געזעלשאפט, ווי לאנד, מאטריאלן, געצייג און מאשינערימאשינעריי, ארבעט, און געלט. דאס איבעריגע פון פאלק האט געהאט זייער ווייניג און די איינציגסטע קראפט זייערע איז געווען דערדי קראפט פון גיין ארבעטן. אבער וויבאלד די רעגירונג האט אויסגענוצט צופיל פון די פרוכט וואס די ארבייטער האבן ארויסגעגעבן האט דאס געמאכט דעם ארבייטער פארלירן זיין חשק צו ארבעטן און פראדוקציע איז דערפאר שטענדיג פארמינערט געווארן.

אנשטאט האבן זיי פארגעשלאגן א געזעלשאפט אין וועלכע די רעגירונג זאל נישט זיין א הויפט אינסטרומענט. די ארבעט קלאס, וועלכע איז די מאיאריטעט, וועט זיך צוזאמעננעמען און אראפווארפן קאפיטאליזם פון זיך און מיט געוואלד איינשטעלן א צייטווייליגע רעגירונג וועלכע וועט צווינגען יעדן צו אדאפטירן דעם נייעם סיסטעם אין וועלכע יעדער וועט האבן די אייגנשאפט פון פראפערטי אינאיינעם און יעדער מענטש וועט נוצן זיין ארבעט'ס קראפט, וויסנשאפט, אדער אינאוואציע צו געבן פאר דער געזעלשאפט פון וועלכעוועלכער יעדער און אויך ער אליינס וועלןוועט הנאה האבן.

לויט זיי האט קאמוניזם געמיינט אז עס זאל עלימינירט ווערן אזא זאך ווי אן ארבייטער און א באלעבאס ווען יעדער וועט זיין אן ארבייטער און א באלעבאס אינאיינעם און העלפן געבן עפעס צו דער געזעלשאפט. קיינער וועט מער נישט זיין א באשטימטער ארבייטער צו איין זאך און מען וועט קענען טאן עפעס אנדערש דעם אנדערן טאג. מארקס האט מיט זיינע ווערטער פארגעשטעלט: "איך וועלן פאנגען אינדערפרי און כאפן פיש נאכמיטאג אבער איך וועל נאך אלץ נישט ווערן א פאנגער אדער פיש כאפער ווייל אויב וויל איך אנדערש וועל איך אזוי טאן. אלע ארבעט צו דידער עקאנאמיע וועט זיין וואלונטירנדיגע אקטיוויטעטן וואס יעדער וועט וועלן טאן ווייל מיט דעם וועט ער העלפן זיך אליינס".

זיינע ווערטער זענען ווארים אויפגעכאפט געווארן פון א געפלאגטעגעפלאגטער געזעלשאפט וועלכע האבן שווער געארבעט און פארדינט ווייניג און האבן אלע ווי איינער געוואלט א טויש. פון זיין קליקע איז געווארן מערערע קליקעס אין ביז דידער ענדע פון דעם 19טן יאָרהונדערט איז געווארן דערפון א שטארקע באוועגונג איבער גאנץ אייראפע וועלכע האט זיך גערופן די אינטערנאציאנאלע ארבעטסמענער אסאסיאציע און איז געווען הויפטקווארטירט אין פאריז, פראנקרייך. אין 912' איז א צווייטע באוועגונג געגרינדעט געווארן אין אמעריקע וועלכע האט רעפרעזענטירט די זעלבע קאנצעפט פאר די אמעריקאנער, קאנאדער, און יאפאנעזער. די צוויי גרופעס אינאיינעם האבן פארמאגט איבער 9 מיליאן מיטגלידער וועלכע זענען געווען גרייט אויסצופאלגן סיי וועלכעוועלכען באפעל די גרינדער און פירער וועלן געבן אנצוהייבן דעם טויש.

אבער די מיטגלידער פון די אזויגערופענע מארקס באוועגונג זענען געווען צעטיילט וויאזוי דער טויש זאל צוגיין. עס זענען געווען אזעלכע וואס האבן געהאלטן אז דאס דארף קומען מיט א מיליטערישעמיליטערישער רעוואלוציע וועלכע זאל אראפווארפן די קאפיטאליסטישע רעגירונג און אומברענגען די וואס שטעלן זיך אנטקעגן. אנדערע האבן דאס אפגעווארפן און געהאלטן אז דאס זאל ענדערש אויסגעארבעט ווערן מיט די קאפיטאליסטישע פירער אין פרידן ווייל מיט אזא מאיאריטעט וועלן זיי סייווי מוזן נאכגעבן. עס זענען אויך געווען אזעלכע וואס האבן געהאלטן מען זאל דערווייל נישט מאכן א דראסטישעדראסטישען טויש נאר ענדערש אדאפטירן סאציאליסטישע פראגראמען אינערהאלב די קאפיטאליסטישע רעגירונגען וואס וועט עווענטועל פירן צו דעם ענדגילטיגן קאמוניסטישן סיסטעם.

דידאס ערשטע לאנד וואו קאמוניזם האט געכאפט איז געווען רוסלאנד, א ריזיגעריזיג ארימעארים לאנד וועלכע איז געווען אין די ערשטע פאזעס פון אדאפטירן די אינדוסטריאלע ארבעט'ס סיסטעם. די קאמוניסטישע נאכפאלגער האבן געפינען פאר וויכטיג דאס אפצוהאלטן באצייטענס און איינשטעלן קאמוניזם אלס א ביישפיל צו אנדערע אייראפעאישע לענדער.

מארק און ענגעלס האבן געוואלט אז קאמוניזם זאל ערשט אריינקומען אין א מאדערן אנטוויקעלט לאנד ווי [[דייטשלאנד]], [[פראנקרייך]], [[בריטאניע]], אדער [[אמעריקע]] וואו דידער אור אלטעאלטער [[פודאליזם]] איז שוין לאנג געווען א פארגאנגענהייט און די אינדוסטריאלע רעוואלוציע איז שוין געווען א טייל פון געזעלשאפט. רוסלאנד איז נאך געווען פרימיטיוו מיט א שוואכע שוואכער[[עקאנאמיע]] און אן אימפעריאלע פאליטישע סיסטעם וועלכע איז געפירט געווארן דורך א צאר ([[מאנארכיע]]) און זיין הויף און האט אונטערדרוקט די עטנישע איינוואוינער מיט הויכע שטייערן.

[[קאפיטאליזם]] איז דארט געווען אין אירע ערשטע שטאפלן אבער האט זייער שנעל אויפגעכאפט נאכפאלגנדיג אנדערע [[אייראפע]]אישע לענדער. אבער אין דער זעלבער צייט האט די קאמוניסטישע באוועגונג אויך באקומען אסאך נאכפאלגער און מען האט געשפירט אז א רעוואלוציע הענגט אין דער לופטן. דערדי פראגע איז נאר געווען צי קאפיטאליזם וועט איבערנעמען אדער קאמוניזם.

די ערשטע שריט איז נאך צושטאנד געקומען אין 1890 ווען א טייל פון דידער באוועגונג האבןהאט נאכגעפאלגט א [[טעראר]]יסט מיט'ן נאמען [[געארגי פלעקהאנאוו]] און האבן זיך ארויסגעצויגן פון דידער רוסישערוסישער אימפעריע און אנגעהויבן לעבן אויף די פרינציפן פון דעם קאמוניסטישן סיסטעם וועלכע איז פארגעשריבן געווארן דורך [[מארקס]] און [[ענגעל]].

אין 1898 איז געגרינדעט געווארן א צווייטע באוועגונג וועלכע האט זיך גערופן די [[רוסישע סאציאלע דעמאקראטיק פארטיי|רוסישע סאציאלע דעמאקראטישע פארטיי]] וועלכע האט זיך אנגעשלאסן אין דידער אינטערנאציאנאלעאינטערמאציאנאלער קאמוניסטישעקאמוניסטישער באוועגונג. עטלעכע יאר דערויף האט [[וולאדימיר לענין]], א וויכטיגע פיגור פון דידער קאמוניסטישעקראמוניסטישער באוועגונג, געשריבן זיין בוך וועלכע ער האט גערופן וואס עס ברויך געטאן ווערן. לענין איז געווען א געריבענער רוס וועלכער האט אויסגעארבעט א פלאן ווי אזוי די קאמוניסטן וועלן איבערנעמען די [[רעגירונג]] און דערנאך וויאזוי קאמוניזם וועט איינגעשטעלט ווערן. ער האט אויסגעארבעט א פריינשאפט מיט פלעקהאנאוו און באקומען זיין שטיצע.

אבער עס איז נישט געווען דווקא זיינע פארשריבענע פלענער וואס האט געברענגט קאמוניזם ווי דער מזל וואס האט זיך צוגעשפילט דערצו. דער דעמאלטדיגער און לעצטער צאר, [[ניקאליי דער צווייטער]], האט געהאט אסאך שוועריקייטן צו האלטן זיין רעגירונג און ווען די [[ערשטע וועלט קריג]] האט אויסגעבראכן און רוסלאנד איז געגאנגען א גאנג האט ער זיך אפגעזאגט פון דידער רעגירונג וועלכע איז זאפארט צוזאמענגעפאלן און איז צייטווייליג אנגעהאלטן געווארן דורך א פאראייניגטעפאראייניגטען נאציאנאלענאציאנאלען פארלעמענטפארלאמענט וועלכעוועלכער האט אינגאנצן אנגעהאלטן 8 מאנאטן.

די צייטווייליגע רעגירונג האט שוין אויך פארמאגט א גרויסע טייל קאמוניסטן דערין און דאס האט געגעבן א גרינגע האנט פאר לענין אין זיין רעוואלוציאנערערעוואלוציאנערער באלשעוויק ארמיי צו פארכאפן די מאכט פון דידער רעגירונג אין 1917 מיט א קאמף וועלכעוועלכער האט כמעט נישט פארגאסן קיין בלוט.

די נייע רעגירונג האט באלד געגעבן די קאנטראל פון פירמעס צו די ארבייטער, אייניגע רעכט צו מענער און פרויען, די פונאנדערטיילונג צווישן רעליגיע און שטאאט, און אנגעהויבן ארבעטען אויף פראגראמען וועלכע האט געמוטיגט נאטור-פארשונג-[[וויסנשאפט]], [[ליטעראטור]], און ארט-קונסט. א פלאן איז אויסגעלייגט געווארן פאר א פרייע העלט קעיר סיסטעם, א פרייע ערציאונג סיסטעם, פענסיעס צו אלע ארבייטער, און וואוינונגען פראגראמען, פאר יעדן אייניג. די רעגירונג איז באטראכט געווארן אלס די רעגירונג צו די מענטשן אין וועלכעורועלכער קיין איינער, אפילו נישט לענין, האט באקומען באצאלט מער וויפיל א געלערנטער ארבייטער באקומט אין ביזנעס.

אבער די קאמוניסטישע רעגירונג איז נישט געגאנגען געשמירט אין די ערשטע יארן. רוסלאנד איז געווען אן ארים לאנד און סיי לענין און אויך מארקס און ענגעלס האבן געהאלטן אז זי וועט נאר קענען מצליח זיין אויב אויך אנדערע [[אייראפע]]אישע לענדער וועלן גיין צו קאמוניזם. דאס האט אבער נישט פאסירט הארט נאך דידער מלחמה ווען [[פינלאנד]], [[דייטשלאנד]], [[אונגארן]] און נאך לענדער האבן געצויגן לינקס. לענין האט שווער געארבעט צו באקומען נאך לענדער און נאר די רוסיש טעריטאריע ארומגענומענע מאנגאליע איז אים געלונגען צו באקומען. אויך פון אינעווייניג האט לענין געהאט אסאך שוועריקייטן ווען א רייע לינקע גרופעס האבן פרובירט זיך קעגנשטעלן די רעגירונג. לענין האט אויסגעליידיגט די רעגירונג פון יעדן פארדעכטיגטן און האט געארדענט זיין רויטע ארמיי צו באקעמפן די קאנטער-רעוואלוציאנערן. ביז 1921 איז רוסלאנד געווען אין א פולשטענדיגע ציווילע קריג צווישן די רויטע (קאמוניסטן) און ווייסע (אנטי-קאמוניסטן). לענין'ס רעגירונג האט אין יענע יארן אויפגעשטעלט א געהיימע פאליציי קראפט וועלכע האבן טעראריזירט, ארעסטירט, און אומגעברענגט צענדליגער טויזנטער אפאנענטן.

דער [[עקאנאמיע|עקאנאמישער]] מצב איז נאר ערגער געווארן מיט יעדעיעדען פארבייגייענדיגעפארבייגייענדיגען מאנאט ווען [[אינפלאציע]] איז דראסטיש געשטיגן, פראדוקציע איז פארמינערט געווארן, און מיליאנען שטאטישע איינוואוינער זענען געגאנגען ארבעטן אויף די פעלדער צו קענען בלייבן ביים לעבן. אין דער זעלבער צייט האבן [[בריטאניע]], די [[פאראייניגטע שטאטן]], [[איטאליע]], [[דייטשלאנד]], און נאך קאפיטאליסטישע לענדער געשיקט הילף צו די אנטי-קאמוניסטן קעמפער און האבן געלייגט עקאנאמישע סאנקציעס איבער רוסלאנד. דאס האט נאכמער פארערגערט דעם מצב און מיט פארמערטע ארימקייט האט אויסגעבראכן פארשיידענע קראנקהייטן און מענטשן זענען געשטארבן אין די מאסן. א געשאצטע 7 ביז 8 מיליאן מענטשן האבן פארלוירן זייערע לעבנ'ס אין די צוויליע קריג פון וועלכע איבער 5 מיליאן זענען געווען ציווילע מענטשן.