אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אהרן רוקח"

"רבי אהר'לע בעלזער", ווי ער ווערט אנגערופן אין דער אלגעמיינער חסידישע וועלט, האט געזען בעלז בתפארתה פאר די [[צווייטע וועלט מלחמה]] און בעלז בחורבנה נאך די [[צווייטע וועלט מלחמה]], און נאך די [[צווייטע וועלט מלחמה]] האט ער מיט דיזיינע לעצטע מענטשליכע כוחות שווער געארבעט אויפן ווידער-אויפבלי פון די בעלז'ע חסידות .

ער איז ביי דער [[צווייטער וועלט מלחמה]] אנטלאפן פון [[בעלז]] אינמיטן יום טוב שמחת תורה, איבערלאזנדיג אונטער זיך די גלארייכע בעלז וואס איז געווען דער קרוין פון חסידות אין גאליציע. ער האט דורכגעמאכט א לאנגען גלות וועג, אנגעהויבן פון [[פרעמישלאן]], [[באכניע]], [[קראקא]], צוריק אין באכניער געטא, פון וואו ער איז ארויסגעשמוגעלט געווארן, צוזאמען מיט זיין אינגערע ברודער הרה"צ רבי מרדכי זצ"ל, דער בולגערייער רב, אויף א קונצליכן און פארשטעלטן וועג דורך עטליכע מסירת נפש'דיגע חסידים, און איז אנגעקומען מיט נסי נסים אויף בודאפעסט, אונגארן. דארט איז ער געבליבן אכט חדשים, און ווידער געדארפט אנטלויפן דורכ'ן אסט-באן ביז טערקיי, פון וואו ער איז אנגעקומען בשלום קיין ארץ ישראל,
גייסטיש צוקלאפט און צובראכן (צום באמערקן, ער האט זיך נעבעך געדארפט אפשערן די בארד עטליכע מאל דורך דעם לאנגען וועג), אן קיין זכר פון דעם אמאליגן מלכות'דיגען רבי'ן וועלכער האט מנהיג געווען טויזנטער [[חסידים]], אבער מיט א אויסגעלייטערטע קדושה וואס איז געווען בולט אויף זיין הייליגע צורה און אים פארגעשטעלט אלס א מלאך אלקים מיט וועלכן ער איז באוואוסט געווען אין זיינע לעצטע יארן אין ארץ ישראל

# איידעלע ווייב פון ר' משולם ישעיה זושא טווערסקי, זון פון רבי פנחס מאוסטילאמאסטילא חתןדער איידעם פון רבי ישכר דוב רוקח.

# רבקה מרים ווייב פון רבי שמואל פרענקל, זון פון ר' אברהם יושע העשיל פרענקל פון [[הובניב]] נכדאייניקעל רבי שלום רוקח פון בעלז

# מירל ווייב פון רבי יודא וואגשאלוואגשאהל פון [[לעמבערג]] נכדאייניקעל פון רבי [[שלום'קע רוקחבעלזער]] ורבי [[אלימלך פון ליזשענסק]], איר צווייטער מאן איז געווען ר' משה אליקים בריעה ז"ק.

# שרה ברכה ווייב פון רבי ישראל ראזנפעלדראזענפעלד בן רבי נפתלי שמואל צבי פון [[קאמינקא]] .

# אברהם יושע העשיל - נפטרגעשטארבן יונגערהייט.

# אלעזר מנחם נחום - נפטרגעשטארבן יונגערהייט

ער האט נישט איבערגעלאזט קיין קינדער (אלע זענען אומגעקומען אין דעם [[חורבן אייראפע]]). זיין פלאץ האט ערפולט זיין נעפעפלימעניק, זון פון זיין ברודער הרה"צ רבי מרדכי זצ"ל, דאס איז דער היינטיגער רבי [[ישכר דוב רוקח (ב)|ישכר דוב רוקח]] שליט"א, וועלכער האט אויף א וואונדערליכן אופן, בזכות פון זיינע הייליגע עלטערן <ref>דרוש מקור</ref>, אויפגעבויט איינער פון די שענסטע חסידישעחסידיש'ע עדותגעמיינדעס אין דער וועלט.

פילצאליגע וואונדער, מופתים און הייליגע הנהגות ווערט פוןאויף אים פארציילט דורך זיינע אנהענגער.

כ"א אב, איז די יארצייט, די לעצטע תורה וואס ער האט געזאגט פאר זיין אוועק גיין פון דער וועלט, איז באקאנט, למען ירבו ימיכם, וימי בניכם, כימי השמים, איר זאלט האבען הימל'דיגע טעג, על הארץ, אויף דער וועלט, דהיינו זיך אויפפירן ערליך.