אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ירמיהו"
אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
רוני (שמועס | בײַשטײַערונגען) אין תקציר עריכה |
רוני (שמועס | בײַשטײַערונגען) מאין תקציר עריכה |
||
שורה 5:
ווען די בבלים האבן באלאגערט ירושלים איז ירמיהו געווען אין [[תפיסה]] פון בבל, און ווען די יידן פון מלכות יהודה האבן [[גולה]] געווען קיין בבל, איז ירמיהו געבליבן מיט [[גדליהו]] אין ירושלים, נאכער, נאך וואס [[ישמעאל (2)|ישמעאל]] האט געהרגעט גדליהו האט ער אראפגענידערט מיט די איבעריגע פארבליבענע אידן קיין [[מצרים]].
== זכרתי לך אהבת כלולותיך ==
ווען ירמיהו האט מוכיח געווען דאס יידישע פאלק האט ער גענוצט די ווערטער: {{דיק|כֹּה אָמַר יְהוָה, זָכַרְתִּי לָךְ חֶסֶד נְעוּרַיִךְ, אַהֲבַת כְּלוּלֹתָיִךְ--לֶכְתֵּךְ אַחֲרַי בַּמִּדְבָּר, בְּאֶרֶץ לֹא זְרוּעָה| [[ספר ירמיהו]] ב'.}} ירמיהו צייגט די [[בונד]] צווישן [[גאט]] מיט די יידן אזוי ווי א [[מאן]] וואס [[ליבע|ליבט]] זיין [[ווייב]], וועגן דעם ווערט דער פסוק איבערגעחזערט און געזונגען כדי צו דערמאנען גאטס ליבשאפט צו די יידן כדי ער זאל זיי גערן אויסלייזן פון [[גלות]].
==
[[ירמיהו]] האט געזאגט אין נאמען פון [[גאט]] אז עס הערט זיך א קול פון רחל ווי זי [[וויינט]] אויף אירע קינדער די עשרת השבטים (וואס שטאמען פון [[יוסף]]) וואס האבן גולה געוועזן, און ווי גאט טרייסט איר און זאגט צו אז אין דער צוקונפט וועלן זיך אלע אומקערן צוריק קיין [[ארץ ישראל]]: {{דיק|כֹּה אָמַר יְהוָה, קוֹל בְּרָמָה נִשְׁמָע נְהִי בְּכִי תַמְרוּרִים--רָחֵל, מְבַכָּה עַל-בָּנֶיהָ; מֵאֲנָה לְהִנָּחֵם עַל-בָּנֶיהָ, כִּי אֵינֶנּוּ. כֹּה אָמַר יְהוָה, מִנְעִי קוֹלֵךְ מִבֶּכִי, וְעֵינַיִךְ, מִדִּמְעָה: כִּי יֵשׁ שָׂכָר לִפְעֻלָּתֵךְ נְאֻם-יְהוָה, וְשָׁבוּ מֵאֶרֶץ אוֹיֵב. וְיֵשׁ-תִּקְוָה לְאַחֲרִיתֵךְ, נְאֻם-יְהוָה; וְשָׁבוּ בָנִים, לִגְבוּלָם| [[ספר ירמיהו]] ל"א.}} די פסוקים ווערט איבערגעחזערט און געזונגען צו דערמאנען די נבואה אז כלל ישראל וועט זיך אומקערן פון גלות.
== הבן יקיר לי אפרים ==
| |||