אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "סקווירא"

'''סקווירא''' איז א חסידות פון נאכפאלגער פון די סקווירא'רסקווערער רבי'ס, ממשיכים פון דער [[טשערנאבילער גזע]]. היינט ווערט עס אנגעפירט דורך רבי [[דוד טווערסקי מסקווירא]], און איז הויפטקווארטירט אין [[שיכון סקווירא]] אין [[ראקלענד קאונטי]], [[ניו יארק]].

סקווירא'רסקווערער חסידים פאררופן זיך אלץאלס די ממשיכים פון די ריינע דרך החסידות פון אמאל, לייגנדיג א דגוש אויף התקשרות צו צדיקים, אהבת ישראל, און אן אוטענטיש חסיד'ישן שטייגער. סקווירא'רסקווערער חסידים זענען די מערסטע באקאנט פאר זייער באלד-פאנאטישן איבערגעגעבנקייט צו זייער רבי און זיין פאמיליע. זיי ווייזן אן עקסטערן ענטוזיאסטישקייט פאר זייער רבינ'ס [[רבי'שע טיש|טיש'ן]], וועלכע ווערן געפירט פאר אלע דריי סעודות אויף יעדן שבת, און אויף פילע יומא דפגרא'ס.

אויך זענען זיי באקאנט פאר די פילע אייגנארטיגע סקווירא'רסקווערער מנהגים, וועלכע פארנעמען א צענטראלע פלאץ אינעם לעבנסגאנג פון א סקווירא'רסקווערער חסיד. דאס חסידות טוט אויך פאדערן אן עקסטערן מאס פרישות צווישן מענער און פרויען, און דער טאטאלער אפגעזונדערטקייט איז מערקבאר אויף די גאסן פון דעם [[ניו סקווער|שטעטל]] ווי ערנסטערע בחורים און יונגעלייט גייען דורכ'ן טאג מיט די אויגן אויף אראפ, און פרויען און מיידלעך קלאמערן זיך ארויס פון וועג כדי זיך צו דערווייטערן פון די מענער.

היינטיגע סקווירא'רסקווערער חסידים -- ספעציעל די וואס וואוינען אין דעם [[ניו סקווער|שטעטל]] -- זענען אויך באקאנט פאר א געוויסע אלט-מאדישקייט, אין גרויס טייל איז דאס א תוצאה פון זייער זעלבסט-געקליבענעם אפגעזונדערטקייט אין זייער שטעטל און די נאטורליכע תוצאות דערפון. צוליב פארשידענע סיבות איז עס אין די לעצטיגע יארן שוין נישט אזוי מערקבאר ווי אמאל.

===סקווירא'ר סקווערער מנהגים===

די פאלגענדע מנהגים האט סקווירא'רדער סקווערער רבי ז"ל האט איינגעפירט פאר די איינוואוינער פון סקווירא'ר שטעטלסקווער:

* דער חתן גייט נישט עסן בייםביי דער חתונה צווישן די פרויען ווי עס איז איינגעפירט ביי אנדערע.

=== ר' איציקל סקווירא'רסקווערער ===

דער ערשטער סקווירא'רסקווערער רבי, רבי [[יצחק טווערסקי מסקווירא|איציקל סקווירא'רסקווערער]] זצ"ל (תקע"ב-תרמ"ה), דער זיבעטער פון די אכט זון פון דער טשערנאבילעל מגיד ר' [[מרדכי טווערסקי מטשערנאביל|מאטעלע]] זצ"ל (תק"ל-תקצ"ח), האט נישט אנגעהויבן שנעל צו פירן רבי'סטווע גלייך נאך זיין פאטער'ס פטירה -- אנדערש ווי זיינע זיבן ברודער, וועלכע האבן באלד אנגעהויבן פירן רבי'שע הויפן אויסגשפרייט איבער [[אוקריינא]]. ערשט נאך די פטירה פון זיין צווייטן פרוי מלכה, די טאכטער פון דעם [[ישראל פרידמאן מרוזין|רוזינער]] זצ"ל, און דאס חתונה האבן מיט זיין דריטן פרוי, חנה סימא, דער טאכטער פון [[רבי צבי מסקווירא|ר' הערשעלע סקווירער]], האט זיך ר' איציקל באזעצט אין שטאט סקווירא, דאס פריערדיגע וואוין-ארט פון זיין פארשטארבענעם שווער, און אנגעהויבן פירן רבי'סטווע.

=== מאכנובקאמאכניווקא, א צווייג פון סקווירא ===

נאך די פטירה פון זייער פאטער ר' איציקל האבן די ברודער געפירט צוזאמען אין שטאט סקווירא. ר' אברהם יהושע העשיל האט זיך שפעטער געצויגן קיין מאכנובקא ווי ער האט אויפגעשטעלט זיין הויף און נאך זיין פטירה האט איבערגענומען זיין זון ר' [[יוסף מאיר ממאכנובקא|יוסף מאיר'ל מאכנובקא'רמאכניווקער]].

=== ר' דוד'ל סקווירא'רסקווערער ===

דער פערטער זון פון ר' איציקל איז געווען ר' [[דוד'ל מסקווירא|דוד'ל סקווירא'רסקווערער]]. ער איז געווען באקאנט ביי חסידים פאר'ן זיין אן אויסערגעווענליכער שתקן. ער האט כמעט נישט גערעדט, און האט זיך איינמאל אויסגעדריקט, "מען שווייגט און מען שווייגט, דערנאך רוהט מען זיך אפ אביסל און מען שווייגט ווייטער."

=== דער פריערדיגער סקוויראסקווערער רבי, ר' יעקב יוסף טווערסקי זצ"ל ===

דורך דער פריערדיגער סקוויראסקווערער רבי, ר' יעקב יוסף, איז דאס חסידות געווארן איבערגעפלאנצן און אויפגעבויט אין אמעריקע נאך די צווייטע וועלט קריג. דאס גרינדונג פון שיכון סקווירא איז אין זיין צייט פארעכנט געווארן אלץ א אומפארגלייכבארער אויפטו אין די היסטאריע פון חסיד'ישע הויפן, און פיל אנדערע זענען פון דעם אינספירירט געווארן דאס נאכצוטוהן, אריינגערעכנט דעם [[סאטמאר|סאטמארער]] שטעטל [[קרית יואל]], געגרינדעט דורך ר' [[יואל טייטלבוים]] זצ"ל אין [[מאנרו]], [[ניו יארק]].

אין יאר תרפ"ה האט ער חתונה געהאט מיט טראני, דערדי טאכטער פון ר' [[פנחם מאוסטילא|פיניעלע אוסטילא'ר]], וועלכע איז געווען א זון פון ר' [[מרדכי מראחמסטריווקא|מאטעלע ראחמסטריווקא'ר]] און אן איידעם פון בעלזער רב ר' [[ישכר דוב רוקח מבעלזא|ישכר דוב]]. ר' יעקב יוסף איז געפארן וואוינען אין בעלז ביי זיין עלטער שווער, וואו ער איז געווארן באקאנט שוין אלץ יונגערמאן אלץ גאר א פרומער. ער האט זיך אויך דארט געווארן שטארק בידידות מיט זיין פעטער, דער שפעטערדיגע בעלזער רב ר' [[אהרן רוקח מבעלזא|אהרן]].

אין די מלחמה יארן איז ער געווען אין בוקארעסטבוקארעשט, און שטארק געליטן פון די דייטשן פון וועמען ער האט זיך עטליכע מאל קוים ארויסגעדרייט מיט'ן לעבן. אויף איין פאל, אין תמוז תש"ג? (אדער תש"ד?), איז ער געפירט געווארן אין א פארמאכטע באן אנגעשטאפט מיט מענטשן אן קיין ביסל עסן אדער טרינקען אין א שווערע אומדערטרעגליכע היץ. די באן איז געפארן אן קיין ציל און פיר טעג דערנאך ווען די באנען האבן זיך אפגעשטעלט זענען געווען נאר פיר מענטשן אין דעם וואגאן ביים לעבן. פון ערגעץ וואו איז געברענגט געווארן וואסער און ר' יעקב יוסף האט געשלינגען צוויי מאל פון דעם גלאז. ער האט שפעטער זיך אפגערעדט אז דער ערשטער שלינג איז געווען נייטיג אויף צו לעבן, אבער דער צווייטער איז נישט געווען מער ווי א תאוה. ער האט נאך דעם עפיזאד זיך אונטערגענומען אויסצוזאגן תהלים יעדן אינדערפרי פאר'ן דאווענען, און נישט צו עסן קיין פלייש אדער ברויט אחוץ אין שבת.

זייענדיג אן אוקראינישער און זייענדיג אן אויפגעהאדעוועטער אין דאסדעם וויגעלע פון חסידות האט ער שווער זיך פארנומען מיט'ן סאטמארער רב'ס שארפע אויסשפראך, וועלעכעוואס האט זיך באנוצט מער מיט די אויסשפראך וועלעכע איז גענוצט געווארן אין גאליציע און אין אונגארישע חסידות, אויך איז איהם שווער געווען צו אקצעפטירן די שיטה פון סאטמארער רב אנצייגנדיג אז דאס שטימט נישט גענוי מיט די פונדאמענטן פון די חסידישע שיטה ווי עס ווערט מבואר אין ספר הקדוש תולדות יעקב יוסף, אין געוויסע געלגנהייטן האט ער אנגעוויזן אויף וואס דער קאמארנער שרייבט אין זיין ספר אז דער הייליגער בעל שם האט שטארק חרטה געהאט פארוואס ער האט אויסגעשלאסן די פראנקיסטן פון כלל ישראל [[Page#ביטע צייכנט אהן א מקור ווי דער קאמארנער שרייב אזוי]], דאס האט שטארק אנגעצויגן די באציאונגען צווישן די צוויי גרויסע רבי'ס וועלעכע זענען געווען גאנץ נאנטע שכנים.