אלישע ראדין
|
דער אַרטיקל איז אַ יתום, ווייל ווייניק אָדער קיין אַרטיקלען פאַרבינדן צו אים. זייט אַזוי גוט שאַפט לינקען צו דעם בלאַט פון אַרטיקלען וואָס האָבן אַ שייכות; ס׳איז פאַראַן פאָרשלאָגן. |
אלישע ראָדין (1888 – 1946) איז געווען אַ ייִדישער און אַ העברעיִשער דיכטער.
| ||
| געבורט |
14 יאנואר 1888  | |
|---|---|---|
| טויט |
נאוועמבער 1946 (אלט 58) | |
| מדינה |
רוסלענדישע אימפעריע | |
| פאך |
דיכטער | |
  | ||
ביִאָגראַפיע
רעדאַקטירןראָדין איז געבוירן געווארן אברהם אליהו ראָדין אינעם שטעטל אַמסטיסלאַוו, מאָהילעווער גובערניע, רוסלענדישע אימפּעריע (איצט – אין באַשטאַנד פון ווײַסרוסלאַנד). ער האָט געביטן זײַן נאָמען אויף אלישע.
אלישע ראָדין האָט אָנטיילגענונמען אין דער ערשטער רוסישער רעוואָלוציע פון 1905 – 1907. שוין דעמלט האָט ער געשריבן לידער, תחילת – נאָר אויף ייִדיש. אין דער צווייטער העלפט פון די 1920ער יאָרן האָט ער צוליב רדיפות פון די העברעיִשע שרײַבער און פאַרבאָט אויף דער העברעיִשער קולטור אינעם ראַטנפאַרבאַנד אויפגעהערט צו שרײַבן ייִדיש און אָנגעהויבן שרײַבן לידער אין העברעיִש.
אלישע ראָדין איז אָריבערגעפאָרן קיין מאָסקווע. דאָרט האָט ער אָנטיילגענומען אין דער אָרבעט פון אַן אונטערערדישן סעמינאַר אויף צוצוגרייטן לערער פון העברעיִש. ער האָט זיך איבערגעשריבן מיט חיים נחמן ביאַליק, וועלכער האָט פאַרלאָזט דעם ראַטנפאַרבאַנד אין 1921. זינט 1929 האָט אלישע ראָדין געשיקט זײַנע העברעיִשע לידער און פאַרצייכענונגען אין תל-אָביבער צײַטונגען און זשורנאַלן ("דבר", "הארץ", "גיליונות" און אַנדערע). צוליב דעם, האָט מען אלישע ראָדינען אויסגעשלאָסן פונעם פאַרבאַנד פון סאָוועטישע שרײַבער. ער איז געווען אונטער השגחה פון נ.ק.וו.ד. ביזן סוף פון זײַן לעבן.
בעת דער מלחמה האָט אלישע ראָדין איבערגעזעצט פון ייִדיש אין העברעיִש דאָקומענטן פונעם ייִדישן אַנטי-פאַשיסטישן קאָמיטעט. זײַן בן-יחיד גריגאָרי איז אומגעקומען אויפן פראָנט אין 1942. דאָס האָט פאַרקיצט דעם דיכטערס יאָרן און ער איז געשטאָרבן אין מאָסקווע אין 1946.
זײַנע ביכער
רעדאַקטירן- לידער און פּאָעמען, כאַרקאָוו, 1918
- העראָיק, האָמעל, 1921
- פון צוויי קוואַלן, פּעטראָגראַד, 1924
- בפאת נכר, תל-אָביב, 1938
- לבן: מצבה לבני גרישה רודין, תל אביב, 1943
- אלישע רודין, שירים והגיונות, חיים לנסקי, שירים רשימות ומכתבים, ירושלים, 1954