אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ונתנה תוקף"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
טאַגן: מאביל־רעדאַקטירונג מאביל וועב־רעדאקטירונג
טאַגן: מאביל־רעדאַקטירונג מאביל וועב־רעדאקטירונג
שורה 1:
'''ונתנה תוקף''' איז א [[פיוט]] וואס מען זאגט ביי [[אשכנזים]] פאר [[כתר]] [[ראש השנה]] און [[יום כיפר]] . ביי רוב [[קהילות]] איז עס פון די געהויבענסטע צייטן חוץ [[תקיעת שופר]] .
==מחבר==
די פיוט איז נתחבר געווארן דורך [[רבי אמנון]] פון [[מגנצא|מאגענצא]] ([[מיינץ]]) .
די פיוט איז נתחבר געווארן דורך [[רבי אמנון]] פון [[מאגענצא|מגנצא]] ([[מיינץ]]) .די [[מעשה]] ווערט געברענגט אין [[אור זרוע]] סוף הלכת ראש השנה אז רבי אמנון איז געווען זייער חשוב ביים הערשער און איינמאל האט ער אים זייער געמיטשעט ער זאל זיך [[שמד'ן|שמד]] און זעהנדיג אז ער וועט זיך נישט קענען ארויסדרייען פון אים האט ער אים געזאגט ער זאל אים געבן דריי טעג זיך איבערצוטראכטען ארויסגייענדיג האט ער זייער חרטה געהאט אויף זיינע ווערטער וואס מען האט געקענט פארשטיין אז ער האט א [[ספק]] אין זיין [[אמונה]] און ער האט זיער [[תשובה]] געטאן נאך דריי טאג האט אים דער [[מושל]] געריפען האט ער נישט געוואלט גיין האט ער געהייסן אים ברענגען מיט געוואלד .ווען מען האט אים געברענגט אין ער האט געזאגט אז ער בלייבט א איד האט ער אים געפרעגט וואס ער וויל זיין עונש זאל זיין האט רבי אמנון געזאגט אז ער וויל אז די [[צינג]] וואס האט געמאכט מען זאל מיינען ער וויל זיך שמד'ן זאל מען אפשניידן האט דער הערשער געענטפערט די צינג איז די איינציגסטע וואס האט גוט געטון
די [[מעשה]] ווערט געברענגט אין [[אור זרוע]] סוף הלכת ראש השנה (סי' רעו) אז ער האט געטראפן די מעשה אין א [[כתב יד]] פון [[רבי אפרים מבונא]] ז"ל .
דישרייבט פיוט איז נתחבר געווארן דורך [[רבי אמנון]] פון [[מאגענצא|מגנצא]] ([[מיינץ]]) .די [[מעשה]] ווערט געברענגט אין [[אור זרוע]] סוף הלכת ראש השנהער אז רבי אמנון איז געווען זייער חשוב ביים הערשער, און איינמאלער האט ער אים זייער געמיטשעט ער זאל זיך [[שמד|שמד]] ר"ל . איינמאל האט ער אים זייער געמיטשעט און זעהנדיג אז ער וועט זיך נישט קענען ארויסדרייען פון אים האט ער אים געזאגט ער זאל אים געבן דריי טעג זיך איבערצוטראכטען. ארויסגייענדיג האט ער זייער [[חרטה]] געהאט אויף זיינע ווערטער וואס מען האט געקענט פארשטיין אז ער האט א [[ספק]] אין זיין [[אמונה]]. אוןהאט ער האטגעפאסט זיערדי דריי טעג און [[תשובה]] געטאן אויף זיינע ווערטער. נאך דריי טאג האט אים דער [[מושל]] געריפעןגערופען האט ער נישט געוואלט גיין האט ער געהייסן אים ברענגען מיט געוואלד . ווען מען האט אים געברענגט איןאון ער האט געזאגט אז ער בלייבט א איד און האט בכלל נישט געפלאנט צו טוישן. האט ער אים געפרעגט וואס ער וויל זיין עונש זאל זיין האט רבי אמנון געזאגט אז ער וויל אז די [[צינג]] וואס האט געמאכט מען זאל מיינען ער וויל זיך שמד'ן זאל מען אפשניידן האט דער הערשער געענטפערט די צינג איז די איינציגסטע וואס האט גוט געטון.נאר ער וועט אים אפשניידן די פינגער פון די פיס וואס האבען נישט געוואלט קומען און אויך פון די הענט.
האט מען אנגעהויבן שניידן און ביי יעדע פינגער האט מען געפרעגט צי ער האט חרטא.
עטליכע טעג נאכדעם איז געווען ראש השנה האט רבי אמנון געבעטן מען זאל אים טראגען מיט זיין בעט אין שיל און מיטלייגן זיינע פינגער און לייגן נעבן [[חזן]] האט מען אזוי געטון. און ווען דער חזן האט גוואלט אנהייבן והחיות אשר הנה, האט ער אים געזאגט ער זאל ווארטן אין אנגעהויבן ובכן לך תעלה קדושה. מיינענדיג צו זאגען אזויווי איך האב מקדש געווען דיין נאמען אין דערנאך אנגעהויבן ונתנה תוקף. כי אתה דיין ומוכיח צי גערעכט מאכען דעם אויבערשטן. און ווען ער האט געענדיגט איז ער [[נפטר]]. דריי טעג נאכדעם איז ער געקימען אין חלום צו [[רבי קלונימוס]] בן [[רבי משולם]] בן [[רבי קלונימוס]] בן [[רבי משה]] בן [[רבי קלונימוס]] אין אים אויסגעלערנט דעם פיוט און געבעטן צו צישפרייטן צווישן אידן עס זאל בלייבן א זיכר פון אים .