אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אותו האיש"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
טאַג: צוריקגעשטעלט
מ רעדאַקטירונגען פֿון 31.40.131.100 צוריקגענומען (רעדן) צו דער לעצטער ווערסיע פֿון פוילישער
טאַג: צוריקדריי
שורה 1:
[[טעקע:Spas vsederzhitel sinay.jpg|left|200px]]
'''יעזוס''', '''ישו''' אדער "'''אותו האיש'''"<ref>נישט ביי קריסטן</ref>; ג'תשס"ד? – ט"ז בניסן ג'תשצ"ג)<ref>צומינדעסט פאר דריי טאג.</ref> איז דער הויפטפיגור פון די [[קריסטנטום]]. די קריסטן גלויבן אלס ער איז דער [[משיח]] בן דוד אונד דער זאהן פון דער אייבערשטער. לויט די [[נייער טעסטאמענט]], ער איז געבוירן געווען אין [[בית לחם]] אונד דערוואכסט אין [[נצרת]].
יאָשקע (בערך 4 בק - AD 30/33), אויך ריפערד צו ווי יאָשקע פון ​​נצרת אָדער יאָשקע משיח, איז געווען אַ יידיש פּריידיקער און רעליגיעז פירער פון דער ערשטער יאָרהונדערט. ער איז די הויפט פיגור פון קריסטנטום, די וועלט 'ס גרעסטער רעליגיע. רובֿ קריסטן גלויבן אַז ער איז דער ינקאַרניישאַן פון גאָט דער זון און דער אַווייטאַד משיח (דער משיח) נביאות אין די אַלטע טעסטאַמענט.
 
== זיין שטעלע ==
כמעט אלע מאדערנע געלערנטע פון ​​אלטקייט זענען מסכים אז ישוע עקזיסטירט היסטאָריש, הגם דער זוכן פון היסטארישן ישו האָט אַרויסגעגעבן א געוויסע אומזיכערקייט וועגן דער היסטאָרישער רילייאַבילאַטי פון די בשורות און אויף ווי ענג דער יעזוס געשילדערט אין די ביבל שפּיגלט אָפּ די היסטארישע ישו, ווי דער בלויז רעקאָרדס פון יאָשקע 'לעבן זענען קאַנטיינד אין די גאָספּעלס. ער האָט אָנגעזאָגט מויל און אָפט געווען ריפערד צו "רבי". יאָשקע דעבאַטעד מיט יונגערמאַן יידן וועגן ווי צו בעסטער נאָכפאָלגן גאָט, פאַרקנאַסט אין כילינגז, געלערנט אין משלים און אלנגעזאמלט אנהענגערס. ער איז אַרעסטירט און געפרואווט דורך די יידישע אויטאריטעטן, איבערגעגעבן צו דער רוימישער רעגירונג, און געקרייציקט אויפן באפעל פון פּאָנטיוס פילאטוס, דער רוימישער פּרעפעקט. נאך זיין טויט, האָבן זיין אנהענגערס געגלויבט אז ער איז אויפגעשטאַנען פון די טויטע, און די קהילה וואָס זיי האָבן געגרינדעט יווענטשאַוואַלי געווארן דער פרי טשורטש.
לויט די קריסטליכע [[טעאלאגיע]] איז ער געווען דער זון פון [[גאט|גאָט]] און אויך א בן-אדם. אויך גלויבן זיי אז ער איז געווען [[משיח]] בן דוד.
קריסטלעך דאָקטרינעס אַרייַננעמען די ביליפס אַז יאָשקע איז קאַנסיווד דורך די רוח, איז געבוירן פון אַ צעלקע געהייסן מרים, געטאן מיראַקאַלז, געגרינדעט די קריסטלעך טשורטש, געשטארבן דורך קרוסיפיקשאַן ווי אַ קרבן צו דערגרייכן אַטאָונמאַנט פֿאַר זינד, רויז פֿון די טויט און ארויפגעגאנגען אין הימל, פון וואו ער וועט צוריקקומען. געוויינטלעך, קריסטן גלויבן יאָשקע ינייבאַלז מענטשן צו זיין באוויליקט צו גאָט. די Nicene Creed אַסערץ אַז יאָשקע וועט ריכטער די לעבעדיק און די טויטע איידער אָדער נאָך זייער באַדאַלי המתים, אַ געשעעניש טייד צו די צווייטע קומענדיק פון יאָשקע אין קריסטלעך עשאַטאָלאָגי די גרויס מערהייט פון קריסטן דינען יאָשקע ווי די ינקאַרניישאַן פון גאָט דער זון, די רגע פון ​​דרייַ פנים פון דער טריניטי. א קליין מינאָריטעט פון קריסטלעך דינאָמאַניישאַנז אָפּוואַרפן טריניטאַריאַניזאַם, אינגאנצן אָדער טייל, ווי ניט-סקריפּטשעראַל. די געבורט פון יוזל איז סעלאַברייטיד אַניואַלי אויף 25 דעצעמבער ווי ניטל. זיין קרוסיפיקשאַן איז אַנערד אויף גוט פרייטאג און זיין המתים אויף יסטער זונטיק. די וויידלי געוויינט קאַלענדאַר טקופע "אַד", פֿון די לאַטייַן anno דאָמיני ("יאָר פון די האר"), און די עקוויוואַלענט אנדער ברירה "סע", זענען באזירט אויף דער דערנענטערנ געבורט טאָג פון יוזל.
 
לויט [[חז"ל]] איז ער געווען א [[ממזר]]; זיין מוטער איז געווען מרים, די ווייב פון פפוס בן יהודה. ביי יידן ווערט ער אפט גערופט יאָשקע, יויזל, יאשקע פאנדרע, אותו האיש ("יענער מענטש") אדער התלוי ("דער אָפּגעהאָנגענער").<ref>[http://www.tapuz.co.il/forums/viewmsg/516/123907097/תרבות_ואמנות/יידיש תפוז]</ref>
יאָשקע איז אויך ריווירד אַרויס פון קריסטנטום. אין איסלאם, יאָשקע (יוזשאַוואַלי טראַנסליטעראַטעד ווי יסאַ) איז גערעכנט ווי איינער פון גאָט ס וויכטיק נביאים און דער משיח. מוסלימס גלויבן יאָשקע איז געבוירן פון אַ צעלקע, אָבער ער איז ניט גאָט אדער אַ געבוירן גאָט. די קווראַן שטאַטן אַז יאָשקע קיינמאָל קליימד דיווינאַטי. מוסלימס טאָן ניט גלויבן אַז ער איז געהרגעט אָדער געקרייציקט, אָבער אַז ער איז געווען פיזיקלי אויפשטיין אין הימל דורך גאָט. אין קאַנטראַסט, יידישקייט פארווארפן דעם גלויבן אַז יאָשקע איז געווען דער אַווייטאַד משיח, אַרגיוינג אַז ער האט ניט מקיים מעססיאַניק פּראָפעסיעס, און איז ניט געטלעך אדער רעזערעקטיד.
 
== זיין גרויסקייט ==
די קריסטן זאגען אז ישו איז געוועזן א רודף שלום, און זיי דערציילן אז ער האָט געפּראַװעט פֿאַרשיידענע מופֿתים,װי צ.ב.ש. ער האָט מחייה מתים געװען און ער איז געגאַנגען אויף דעם וואסער ביים [[כנרת]].
 
די גמרא און די ראשונים זאגן אז אלע וואונדערליכע זאכן וואס ער האט געמאכט איז געווען דורך [[כישוף]].
 
== ישו אין דברי חז"ל ==
אין [[גמרא]] ([[מסכת סוטה]] מז.) ווערט געבראכט אז ישו איז געוועזן א תלמיד ביי [[רבי יהושע בן פרחיה]], און ער איז [[אפגעפארן]] פון יידישן וועג. די גמרא זאגט אז ער איז געווען א [[ממזר]], זיין מאמע האט געהייסן מרים, זיין טאטע איז געווען א סאלדאט אין די רומישע ארמיי, זיין מאמע'ס יודישער מאן האט געהייסן פפוס. די גמרא זאגט אויף איהם ער איז געוען א מסית און מדיח, דאס הייסט ער האט אראפגעפירט יודען פון יודישקייט אין זיי צוגערעדט דינען די עבודה זרה. און די קריסטן טענהן אז מרים האט געשוואנגערט אן א מאן.
 
לויט געוויסע אידישע היסטאריקער רעדט די גמרא פון אן אנדערע ישו, וויבאלד רבי יהושע בן פרחיה איז געווען ארום 100 יאר פריער פאר עכטער נוצרי, אין יענע צייטן איז געווען אסאך וואס האבן געהייסן מיט דעם נאמען.
 
לויט דער אידישער מסורה האט פפוס איינגעשפארט זיין פרוי מרים אין הויז, זי האט נישט געטארט רעדן צו קיינעם, נישט ארויסגיין אין ערגעץ, דאס האט געברענגט דערצו אז זי זאל זינדיגען מיט א פרעמדן גוי.
 
די אידן האבן ג'חזר'ט דעם פסוק אין פרשת ראה בנים אתם לה' אלהיכם, משה רבינו האט געזאגט פאר אלע אידן איהר אלע זענט קינדער פון גאט, עס איז נישט דא בלויז איין קינד פון גאט. דעריבער שרייען אידן אין די בתי מדרשים שמע ישראל ה' אחד, אידן האבן בלויז איין גאט נישט קיין צוויי.
 
== זיין שטארבן ==
די יודישע חכמים האבן איהם דן געווען אז ער מאכט כישוף און איז מסית ומדיח יודן פון זייער גלויבן, מען האט געשטעלט א בית דין, געברענגט עדות, דערנאך האט מען פערציג טעג גערופן ווער עס קען אפפרעגן דעם פסק פון בית דין זאל קומען, קיינער איז נישט געקומען, האט מען איהם געכאפט און אין איבערגעגעבן אין די הענט פון רומאים, וויבאלד די אידן האבן נישט געטארט דעמאלטס הרג'ענן נאר די גוים.
 
די רומאים האבן אים געהארגעט און געקרייצט ווי א [[צלם]].
 
=== זײַן שטאַרבן (נאך א װערסיע){{מקור}} ===
די יודישע חכמים האבן איהם דן געווען מיטן זינד אז ער מאכט כישוף און איז מסית ומדיח יודן פון זייער גלויבן, האט מען איהם געכאפט, מען האט געשטעלט א בית דין, געברענגט עדות, און דן געווען צו סקילה, דערנאך האט מען פערציג טעג גערופן ווער עס קען אפפרעגן דעם פסק פון בית דין זאל קומען, קיינער איז נישט געקומען, האט מען יענעם ערב פסח די סנהדרין פארשטיינערט דעם אותו האיש, דורך אראפווארפן א צוויי שטאקיקן הויז, דערנאך האט מען, ווי דער הלכה, זיין טויטער קערפער אויפגעהאנגען אויף א בוים, מיט ביידע הענט געבינדן אויף ארויף (נישט אויסגשפרייט ווי די קריסטן זאגן), פאר א גאר קורצע וויילע בערך א מינוט, און תיכף באגראבן און א דערנעבנדיגן פעלד. שפעטער האט דער אייגנטומער פונעם פעלד נישט וועלנדיג אז זיינע נאכפאלגער זאלן קומען אין מאכן א גאנצע איבערקערעניש אויף זיין פעלד האט ער איהם ארויסגענומען און איהם באגראבן אויף אן אנדערער אומבאקאנטער ארט.
 
שפעטער ווען זיינע נאכפאלגער זענען צוריקגעקומען און געזעהן אז זיין קערפער איז פארשוואונדן האבן זיי געזאגט אז ער איז ארויפגעפלויגן אין הימל און ער גייט צוריקומען זיין דער משיח.
== רעפערענצן ==
{{רעפליסטע}}
 
[[קאַטעגאָריע:קריסטנטום]]
[[קאַטעגאָריע:יידן]]