אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "כאמוס נחיאסי"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
טאַגן: מאביל־רעדאַקטירונג מאביל וועב־רעדאקטירונג
טאַגן: מאביל־רעדאַקטירונג מאביל וועב־רעדאקטירונג
שורה 14:
אין יאָר 1935 איז ער געוואָרן אַ דיין אין דעם טריפּאלן בית־דין, אינאיינעם מיט ר' יששכר חכמון און דער [[אב בית דין]] חי גאביזון, דעם פּאָסטן האָט ער אָנגעהאַלטן ביז ער איז ארויף אין ארץ ישראל. ער איז געווען טעטיק אין דער ציוניסטישער באַוועגונג אין ליביע, און אין יאָר 1949 האָט ער אײַנגעפירט צוזאַמען מיטן בית־דין בראש פון דעם ליביער רב־הראשי שלמה ילוז, אַ תקנה פון תפילה און לייענען אין אַ ספר־תורה אויף דעם „יום העצמאות” פון מדינת ישראל. די תקנות און פירונגען פון די ליביער אידן אויף יום העצמאות זײַנען אייגנאַרטיק און אַנדערש פון ווי עס פירט זיך אַנדערש־וואו. אויסער די ספּעציעלע יום־טובדיקע תפילות, האָבן די ליביער רבנים אויך מתקן געוועזן קריאת התורה סײַ אין שחרית און סײַ מנחה, און הפטרה לייענען פון ספר זכריה, אפילו אין יאָרן ווען דער טאָג פאַלט ניט אויס אויף אַ יום הקריאה. צו דער תקנה האָבן זיי צוגעשריבן: „ותקנות אלו כיתד נטועים לא ימוטו לעולם”.
 
צווישן זײַנע תלמידים מובהקים איז דער רב און חבר־כנסת [[פריג'א זוארץ]].{{רב-שטומף}}
[[קאַטעגאָריע:רבנים אין ישראל]]
{{DEFAULTSORT:נחיאסי, כאמוס}}