אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "וויליאמסבורג, ברוקלין"

'''וויליאַמסבורג''' ([[ענגליש]]: ''Williamsburg'') איז אַ געגנט אין צפון [[ברוקלין]], [[ניו-יאָרק]], צופיסנס פונעם [[וויליאמסבורג בריק]] וואס פירט קיין [[מאנהעטן]]. עס האט א גרויסע געמיינדע פון חרדי'שע אידן.

די סאמע ערשטע [[כשר]]'ע [[בעקעריי]] אין וויליאמסבורג, געפענטאיז געעפנט געווארן ממש נאך [[צווייטע וועלט-מלחמה|דידער מלחמה]] דורך הרב החסיד ר' [[שלמה ווייס]] וואס איז געווען באקאנט אלס א גרויסעגרויסער בעל צדקה ורודף חסד, און גאר א ערליכעערליכער יודאיד. ר' שלמה קומט אריגינאל פון [[וויען]], עסטרייך, און נאך דידער מלחמה איז ער קודם אנגעקומען קיין [[לאנדאן]], און שפעטער קיין אמעריקע. דעמאלט האט ער געפענטגעעפנט די בעקעריי. עס איז שוין געווען דעמאלס בעקערייען וואס האבן זיך פארופןפאררופן "כשר", אבער ליידער איז דידאס כשרות געווען זייער שוואך דארט, אדער בכלל נישט. ער האט געפענט די ערשטע בעקעריי, וואס איז געפירט געווארן אויף די העכסטע סטאנדארט אין כשרות. אבער אויך דא אין אמעריקע, האט ער נישט נאכגעלאזט פון זיינע מעשים צדקה וחסד. עס איז פארהאן צענדליגעצענדליגער אויב נישט הונדערטער מעשיות, ווי אזוי ער האט ארויס געהאלפן יודן נצרכים מיט עסן. די בעקעריי איז נישט ממש געווען א פלאץ פון ווי ער האט נאר געוואלט מאכן געלט, נאר א פלאץ פון צדקה וחסד. ער פלעגט אלץ פראבירן צו שטיצן נויטבאדערפטיגע אידן, אויף אלע ערליי וועגן וואס ער האט נאר געקענט. ווען ער פלעגט באמערקן א מענטש וואס האט נישט געהאט קיין געלט צו באצאלן, פלעגט ער עס געבן בחינם און ער פלעגט צוריק געבן רעשט אז יענער זאל זיך נישט פארשעמען פון די אנדערע קאסטומערס.

די בעקעריי אמאל, פלעגט האבן א גרעסערע ליין פון זאכן ווי היינט. [[לאקשן]] וואס מען פארקויפט היינט נאר אין די [[גראסערי]], פלעגט מען אליינס מאכן אין בעקעריי. אויך [[זופ מאנדלען]] פלעגט מען מאכן אין בעקעריי, ווי אויך [[פערפל]] איז געווען די פלאץ אין בעקעריי, אנדערש ווי היינט וואס עס איז פארהאן באזונדערע קאמפאניס פאר דעם, און מען פארקויפט עס נאר אין גראסעריא שפייזקראם, און מען קען עס נישט טרעפן אין א בעקעריי היינט.

אמאל פלעגן טאקע אלע געשפעטן צומאכן פרי, זעקס אזייגער איז שוין יעדער געווען פארמאכט, אבער ר' שלמה ווייסווייס׳נס איז געווען דידאס איינציגסטע געשעפט וואס פלעגט צומאכן שפעטער ארום אכטע ניין, וויוואו יונגעלייט פלעגן אריבער קומען קויפן איבערבייס פארן אהיים גיין ביינאכט, ווי אויך פלעגט מען פארקויפן געטראנקען ווי [[אראנדזשמאראנצן דזשוסזאפט]] און [[מילך]], וואס איז דעמאלסט געווען א חידוש פאר א בעקעריי, אנדערש ווי היינט וואס יעדע בעקעריי האט א ריזן [[פרידזשידער]] אנגעפילט מיט אלע געטראנקען. אמאל איז נישט געווען אזוי, געטראנקען איז געווען צום געפונען נאר אין גראסערי, אבער וויבאלד ער פלעגט פארשפארן שפעטער ווי די גראסערי איז געווען א פארלאנג דערפאר האט ער פארקויפט מילעך מיט אראנדזש דזשויס.

היינט איז א [[חמץ|חמצ'דיגע]] בעקעריי א עקסטערע ליין פאר זיך, און [[פסח|פסחדיגע]]דיג פראדוקטן איז באזונדערע מסכתא פאר זיך, מיט באזונדערע קאמפאניס וואס זענען פארנומען א גאנץ יאר מיטן באקן אלע מיני געבעסקןגעבעקס פאר פסח. אבער אמאל ביי ר' שלמה ווייס בעקעריי פלעגט מען כשר'ן די בעקעריי און צודעקן די שעלווספאליצעס א וואך פאר פסח, און מען האט פארקויפט אלע פסחדיגפסחדיגע פראדוקטן.{{הערה|* [https://www.yiddish.news/2018/06/blog-post_255.html די היסטאריע פון ר' שלמה ווייס' בעקעריבעקעריי] אויף [[אידישע נייעס]]}}