אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "שקלאפעריי"

אנדערש איז דער [[עבד כנעני]], וואס איז דער אייגנטום פון זיין האר, און די [[תורה]] זאגט "לעולם בהם תעבודו", מען טאר נישט באפרייען אן עבד כנעני. דאך האט דער עבד געוויסע רעכטן. טאמער זיין האר שעדיגט אים און צוקלאפטצעקלאפט זיין אויג, צאן, פינגער, אא"וו, ווערט דער עבד באפרייט. אויך האט דער האר נישט קיין רעכט צו הרגענען זיינס אן עבד, און ער וועט ווערן געמשפטעט אויף דעם.

כדי ארויסאויס לייזן דעם קנעכט דארף זיין האר שרייבן אים א שטר. אויב מ'האט נישט געשריבן קיין שטר, נאר דער האַר (אדון) האט זעךזיך [[ייאוש|מתייאש]] גיוועןגעווען, ווערט נפקע נאר דער קניין ממון פון דעם קנעכט, אבער נישט דער קניין איסור, און דער יורה דיעה'דיקער דין פון דער עבד בלייבט, אבער ער איז נישט מחויב צו ארבטעןארבעטן פארן אדון.

די גמרא{{הערה|מסכת גיטין}} זאגט אויף אים "אותו העבד אין לו תקנה". לויט דער שיטה פון [[רש"י]], דאס מיינט אז ער איז א "מקצת עבד", און וייגןוועגן דעם טאר ער נישט חסענעחתונה האבן נישט מוטמיט א שפחה און נישט מיט א "בת חורין" א יודענעיידענע. דער אדון קען שרייבן א שטר עםאים צו ארויס לאזן, אבער דערדי קינדער ירשנען נישט, ויילווייל דער איסור איז א צו א שוואכע זאך צו יארשענעןירשענען, סאיזס'איז א קנין וואס האט נישט קיין אחיזה פאר זיך, און וויגןוועגן דעם קענען דערדי קינדער נישט ארויסלאזן דער קנעכט דורך א שטר.