די ערשטע אידן וואס האבן זיך באזעצט אין מאנסי מאנסי האבן געוואוינט הויפטזעכלעך אין דעם (היינטיגן) [[ספרינג וועלי|ספרינג וואלי]] געגנט, וואס האט זיך בעיקר באזירט אויף יוניאן ראוד דארט ווי די [[פאפא]] מיידל שולע געפונט זיך היינט צו טאגס, און האט זיך געצויגן דורכן רט. 45 כמעט ביז [[ניו זשערסי]]. די ערשטע שוהל וואס איז אויפגעבויעט געווארן איז קהילת ישראל וואס עקזיסטירט ביז היינטיגן טאג, אלד נייעק טורנפייק ביים ווינקל פון סאוט מעדיסאן, הארט נעבן דידער [[סאטמאר (הויף)|סאטמארער]] [[תלמוד תורה]] און [[מיידל שולע]] קאמפלעקס, און די געגנט וואס ווערט גערעכנט אלס דער צענטער און הארץ פון מאנסי איז דעמאלטס אין יענע יארן נאך געווען טייל פון א גרויסער זומפ וואס האט געהערט פארצו א געוויסע פארמער וואס האט געוואוינט אין א ביידל וואס איז געשטאנען אויף וואלטער דר. כמעט ביים ווינקל מיט עדווין לעיןדרייוו.
שפעטער ווען די [[ישיבה]] [[תורה ודעת]] האט געעפענט אין מאנסי א פיליאל מיטן נאמען [[בית מדרש עליון]] האטצוביסלעך דאסהאבן זיך אהינגעצויגן מער און מער יידישע איינוואוינערסמשפחות, אבער טראצדעם, דער אויבנדערמאנטער שוהל קהילת ישראל גייט נאך אן ביזן היינטיגן טאג מיט מניינים שבת און אינדערוואכן, און אזוי אויך איז דא נאך עטליכע חרדישע [[בית מדרש|בתי מדרשים]] אין דער געגנט.
די ערשטע אידישע איינוואוינערס זענען געווען די תלמידים און איינגעשטעלטע אין [[בית מדרש עליון]], וואס איז געווען געפירט דורך ר' [[שרגא פייוול מענדלאוויטש]] זצ"ל דער לאנג יעריגער מנהל פון תורה ודעת ישיבה אין [[ברוקלין]]. הרב דוב בער גרינבוים, דער איידעם פון רבי פייוול וואס איז דערמאנט פריער האט געעפנט דער שטאטישער תלמוד תורה און מיידל שולע "[[ישיבה ד'ספרינג וואלי]]".
