אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "לאה אסתר האגער"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
טאַגן: מאביל־רעדאַקטירונג מאביל וועב־רעדאקטירונג
←‏געשיכטע: געפוצט
טאַגן: מאביל־רעדאַקטירונג מאביל וועב־רעדאקטירונג
שורה 2:
 
==געשיכטע==
די רעביצין ע"ה איז געבוירן געווארן אין יאר [[ה'תרפ"א]] אין [[אונגארן]] צו איר פאטער הרה"ק רבי חיים מנחם מענדל פאנעט פון [[דעעש (הויף)|דעעש]] און צו איר מוטער מרת סאשא, א טאכטער פון רבי [[יעקב שמשון הלוי קאנער]] פון [[טשעחויוו]] וואס איז געווען אן איידעם ביי רבי [[משה האלבערשטאם (שינאווא)|משה האלבערשטאם]] פון [[שינאווא (הויף)|שינאווא]], א זון פון הרה"ק דער [[יחזקאל שרגא האלבערשטאם|דברי יחזקאל]] און אן אייניקל פון הרה"ק דער [[חיים האלבערשטאם|דברי חיים]] פון [[צאנז (הויף)|צאנז]]. "לאה" האט זי געהייסן נאך רעביצין לאה קאנער, די ווייב פון רבי משה קאנער, וואס איז געווען אן איידעם ביי דעם [[חיים האגער (קאסאוו)|תורת חיים]] פון [[קאסאוו]], און דעם נאמען "אסתר" האט זי געטראגן נאך די רעביצין פון רבי משה פון שינאווא, מרת אסתר מינדל.
[[ב' ניסן]] [[ה'תש"ב]] ערב [[שבת|שב"ק]] איז געפראוועט געווארן אין שטאט דעעש איהר חתונה מיט דעם הייליגן "ישועות משה" פון [[וויזשניץ (הויף)|וויזשניץ]]. א יאר נאכן חתונה האבן זיי אריבערגעצויגן אין שטאט [[ווילחאוויץ]] וואו רבי משה יהושע האט געדינט אלס א רב.
 
==די צווייטע וועלט קריג און דער נס פון דעם רעטונג==
אין [[ה'תש"ד]], אומגעפער צוויי יאר נאכדעם וואס די [[צווייטע וועלט קריג]] איז אויסגעבראכן און דער אונגארישער יידנטום איז ליידער כמעט אינגאצן אויסגעמעקט געווארן פון דער ערד, די עלטערן פון דער רעביצין ביידע צוזאמען אינאיינעם מיט איר איינציגער ברודער הבחור יחזקאל שרגא זענען געשיקט געווארן קיין [[אוישוויץ]] און אומגעקומען על קידוש ה'. [[ח' אייר]] [[ה'תש"ד]] אויף א וואונדערליכן אופן, עס איז געלונגען פאר דער רעביצין צוזאמען מיט איר מאן דער רבי און זייערע טאכטער די סקווערער רעביצין זיך ראטעווען פון טויט. דער וויזשניצער רבי האט דערציילט אז ווען דער גוי וואס האט זיי געשמוגלט דורך דעם [[גרענעץ]] פון [[אונגארן]] האט פלוצלונג געהערט וויאזוי דאס פיצל קינד חנה'לה (סקווערער רעביצין) האט אויסגעבראכן אין א געוויין און לא עלינו ער האט געוואלט איר דערשטיקן, אבער בחסדי שמים איינער פון די אנוועזענדע האט צופעליג געטראפן א צוקערל, און נאכדעם וואס זי האט געגעסן דעם צוקערל האט זי זיך בארואיגט און איינגעקויפט, און אויכעט דער גוי האט זיך איבערגעצייגט אז דאס פיצל עופעלע איז נישט קיין געפאר און מען קען רואיג און מיט זיכערהייט אדורכגיין דעם גרענעץ אהן קיין פארהאק און שטערונג אדער חלילה ווערן געכאפט ביי די [[נאציזם|נאציס]] ימח שמם.