אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "נתן מברסלב"

ר' נחמן מברסלב האט פארמאגט אסאך תלמידים, ער זעלבסט האט אמאל געזאגט אז ער האט "ששים גבורים" זעכציג שטארקע לייט וואס דינען [[גאט|השי"ת]] מיט שטארקייט, אבער דאס מערסטע וואס עס איז געבליבן פון איהםאים איז דורך זיין תלמיד ר' נתן. ר' נחמן האט איהםאים געהאלטן פאר זייער חשוב, ער האט געשריבן אלע ספרים פון רבי נחמן מברסלב, ער איז דער שרייבער און דרוקער פון ביידע חלקים פון [[ליקוטי מוהר"ן]], [[שיחות הר"ן]], [[חיי מוהר"ן]] [[סיפורי מעשיות]] א.א.וו..

ר' נתן איז געווען דער ריכטיגעריכטיגער דולה ומשקה פון זיין רבין פאר אנדערע, אויפן באפעל פון זיין רבין האט ער גערעדט זייער אסאך צו מענטשן זיי דערנענטערן צו השי"ת און צו דעם דרך החסידות פון ר' נחמן. אין ברסלבער ספרים ווערט געברעגט אסאך מאל ווי ר' נחמן האט זיך אויסגעדריקט "פון מיר ווייסן נאר נתן, און נפתלי אביסל",. פון גאנץ אנהייב האט ר' נחמן דערנענטערט צו זיך זיין תלמיד ר' נתן, נאך פאר ער איז געקומען צו איהםאים האט ער געזאגט פאר זיינע חסידים: איך זעהזע א נשמה אויף דער אוקריינע. ער האט אויך געזאגט אז דורך דידער נשמה וועט מען קענען פארשטיין אלע [[סודות התורה]] אפילו [[כתבי אר"י]], דורך זיין וועג. ר' נחמן האט אויסגעלערנט זיין תלמיד פונקטליך ווי אזוי צו שרייבן זיינע תורות.

נאך דידער פטירה פון זיין רבין האט ער איבערגענומען די הנהגה ביי די ברסלבער חסידים, ער האט געדרוקט רבי נחמנ'ס [[ספר]]ים, ער האט אויפגעשטעלט צוויי [[בית מדרש|בתי מדרשים]] אין [[ברסלב (שטאט)בראסלעוו|ברסלב]] און אין [[אומאן]], ווי אויך האט ער געמאכט צענדליגער און הונדערטער ברסלבער חסידים.

מיט דידער צייט האט ער צוגעצויגן צו זיך כמעט אלע קינדער און אייניקלעך פון די תלמידים פון רבי נחמן, ער האט אויפגעשטעלט אן אייגענארטיג חסידות, אנדערש ווי אנדערע חסידות פון יענער צייט, ער איז נישט געווארן קיין ממלא מקום פון זיין רבין נאר א ראש החבורה, און ער האט דערמיט באוויזן אז מען קען אנהאלטן א חסידות, זיין צוגעבונדען צום רבין, אפילו דער רבי לעבט שוין נישט.

דער דאזיגער צוגאנג צו חסידות האט געברענגט אויף איהםאים אסאך התנגדות און מחלוקת, אין די יאָרן פון [[ה'תקצ"ה]] – [[ה'תקצ"ח]] האט מען איהםאים גאר שטארק גע'רודפ'ט, דער סאווראנער רבי ר' משה צבי האט אויף איהםאים געשריבן א [[חרם]], ווי ער שרייבט אז מען טאר נישט שטיין אין די ברסלבער [[ד' אמות]],, מען טאר נישט נעמען קיין [[מלמד]] פאר די [[קינד]]ער א ברסלבער, א [[שוחט]] פון די ברסלבער איז נישט בארכטיגטבארעכטיגט צו שחט'ן, ווי מען טרעפט די ברסלבער'ס דארף מען זיך דערווייטערן. דער המון עם האט אנגענומען די ווערטער פונעם סאווראנער און מען האט געטריבן און געיאגט ר' נתן מיט זיינע תלמידים מיט אזוינע רדיפות וואס האט נישט איהרזייער גלייכן אין דידער היסטאריע פון חסידות [[בעש"ט|הבשיטי"ת]].

זיינע [[מתגנד]]יםמתנגדים האבן איהםאים [[שטינקער|פאר'מסר'ט]] פאר דידער [[רעגירונג]] אינסטאנצען מיט פארשידענע מסירות 1) ער האלט זיך פאר א [[נביא]]. 2) ער האט א דרוקעריי און ער דרוקט ספרים נישט דורך דידורכן [[צענזור]] פון דידער [[רוס|רוסישער]]ישע רעגירונג. 3) ער מאכט [[משוגע]] זיינע תלמידים. זיינע מתגנדים האבן איהםאים געוואלט פארטרייבן קיין [[סיביר]] וויוואו ער וועט גארנישט קענען לערנען און פארשפרייטן זיין רבינס לעהרע, מען האט איהםאים איינגעזעצט אין [[תפיסה]] און איהםאים גע'[[משפט]] צוזאמען מיט מענשטן וואס די רעגירונג האלט מען דארף זיין הרג'ענען. ביי דידער ענדע האט מען איהםאים בלויז פארטריבן פון זיין שטאט ברסלב, קיין [[נעמרובנעמיראוו]]. ער איז דארט געווען דריי יאָר פון שנת [[ה'תקצ"ה]] ביז אנהויב שנת [[ה'תקצ"ט]], דעמעלטס האבן זיך זיינע מתנגדים איבערגעבטעןאיבערגעבטן מיט איהםאים, און ער איז צוריק געקומען קיין ברסלב.

כמעט אלע זיינע קינדער און אייניקלעך זענען געווען ברסלבער חסידים און אסאך פון זיי האבן אנגעפירט דאס חסידות. דאס מערסטע באקאנט איז ר' מיכל דער זוהן פון ר' יצחקיצחק׳ס. אויך זיין איהר אייניקעלאור־אייניקעל ר' אברהם שטערינהארץשטערנהארץ איז געווען פון די גרויסע ברסלבעברסלבער חסידים אין אומאן און דערנאך אין [[ארץ ישראל]].

ר' נתן איז נסתלק געווארן שנת [[ה'תר"ה]] אין [[עשרה בטבת]].