אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אליעזר בן יהודה"
אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
מ Removing Link GA template (handled by wikidata) |
אויסלייג |
||
שורה 1:
[[טעקע:BYwork.jpg|left|thumb|250px|אליעזר בן יהודה]]
'''אליעזר בן יהודה''' ([[ה'תרי"ח]] - [[כ"ו כסלו]] [[ה'תרפ"ג]]) איז געווען דער גרינדער און שאפער פון דער מאדערנער [[העברעיש]]ער שפראך.
שורה 8:
ווען ער איז אלט געווען פינעף יאר איז זיין טאטע אוועק פון דער וועלט, ביי די דרייצען יאר האט אים זיין מאמע געשיקט לערענן אין א [[ישיבה]]. קיין [[פלאצק]]. דארט איז געווען א ראש ישיבה [[יוסי בלוקר]], ער איז געווען א גרויסע למדן און לערנער, אבער די ראשי ישיבות האבן נישט געוואוסט אז חוץ דעם איז ער אויך א [[משכיל]], ער האט אפגעלאכט פון אלע פרומע זאכן, און פרויבירט אריין כאפן ווי מער בחורים זיי זאלן אפלאכן פון די תורה און פון אפהיטן די מצות. צוביסלעך האט ער זיך צוגעבונדען צום דעם בחור אליעזר וואס איז געווען א יתום, און מיט דער צייט איז אליעזר געווארן א תלמיד פון זיין ראש ישיבה יוסי בלוקער און האט באהאלטענערהייט אויך געלאכט פון די תורה און פון מצות.
אליעזר האט נישט גערוהט און האט אויפגעקלערט פאר אנדערע בחורים ווי נישט ריכטיג די וועגן פון די תורה איז, אין
אליעזר איז דאן אלט געווען פופצין יאר, און האט דאן געמאכט ביי זיך ער גייט אין גימאנזיע אין דער שטאט [[דינאבורג]], אליעזר האט זיך געוואלט דאן זייער דעווייטערן פון אלעס וואס האט צוטועהן מיט א איד, ער זעלבסט שרייבט אין דעם ספר (החלום ושברו עמוד 62) '''"אני חש את עצמי לרוסי גמור"''', איך האלט זיך נישט פאר איד נאר פאר א פאלנער רוס, ער האט זיך אנגעטוהן ווי א גוי און געפארן קיין [[דייטשלאנד]], ער פארציילט דארט אין
== החייאת השפה העברית ==
[[טעקע:Hatzvi22.jpg|left|thumb|250px|הצבי צײַטונג רעדאקטירט בײ אים]]
מיט דער צייט האבן די קלוגע משכילים
אליעזר יצחק פערלמאן האט זיך אויך צוגעכאפט צו דער נייער תנועה און מען האט אנגעהויבן צו פרעדיגן די שיטה פון "תחיה לאומית". אליער יצחק איז אריין אין דעם זייער טיף, און כאטש אין יענער צייט האבן אלע משכילים נישט געוואלט אפילו רעדן לשון הקודש, ווייל זיי האבן דאך זיך געזוכט ווי מער אויסמישן מיטן אנדערע פעלקער, דער דייטשער משכיל האט גערעדט [[דייטש]], דער אוקריינער האט גערעדט [[אוקרייניש]] און דער אונגארישער [[נעאלאג]] האט גערעדט [[אונגאריש]], דאך האט אליעזר יצחק זיך גענומען דעם ציל פון "החייאת השפה העברית".
שורה 34:
אנקומענדיג קיין ארץ ישראל, מיטן ציל אויסלערנען אלע אידן דארט זיי זאלן אנהייבן רעדן העברייאיש, רוב אידן דאן זענען געווען פרומע וואס היטען די תורה, ער האט זייער געוואלט זיי איבערמאכן צו זיין די וואס נעמען אהן די ציונישע גאגנ און לערנען עברית, דעריבער האט זיך געלאזט וואקסן די בארד און פאות, פלוצלונג איז ער צוריק געווארן א אויסערליך א פרומער מאן, ער האט אנגעהויבן שרייבן אין די פרומע צייטונג [[חבצלת]] וואס האט דאן ארויסגעגעבן ישראל דוב פרומקין.
עס איז געווען אינטערעסאנט צו זעהן ווי דער גרויסער פיינט פון אלעם וואס האט צוטועהן מיט דת און יידישער רעליגיע, איינער וואס איז לוחם מיט אלע חרדים און שרייבט אויף זיי די מיאוס'טע ווערטער איז פלוצלונג געווארן א ירושלימער איד, מיטן גאנצען לבוש, מיט בארד און פאות, און ער גייט ארום אין די גאסן פון מאה שערים מיט א לאנגער ציצית, בן יהודה האט געגעבן זיין בארעכטונגען פאר אזא סארט פאפעריי און פאר אזא סארט ליגענט: ווי ער שרייבט אין זיינע מומארן: "כשהתחלתי עתה בחיים קבועים בירושלים, עמדה לפני מדי השאהל באיזה דרך אבחר בנוגע לעניני הדת, וחאליט לנוהג בכלל בדרכי היהדות המקובהל, זה היה קשה עלי ביותר מפני צד הצביעות שבדבר, ואעפ"כ מצאתי לי היתר, משום שנדמלה לי אז כי על ידי הוויתורים האלה מצד המשכילים יעלה בידינו להשיג את האחדות והמשטר הנצרכים במלחמת התחייה הלאומית... התאמצתי בכל מה שיכולתי להידמות גם בחיצוניותי לכל הציבור היהודי בארץ ישראל, '''גדלתי זקני, פשטתי את מלבושי אירופה ולבשתי ארוכים כמנהגי היהודים, וחבשתי לראשי תרבוש במקום כובה איירופי, והתהלכתי בחוצות ירושלים בפרט
אויף זיין וועג
ער האט אין ירושלים
רופט זיך אהן א אלטער מאן, אויפלעבן די שפראך ! זייער פיין, אויבער וויאזוי מאכן מען דאס ?
|