אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "יחזקאל"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
אביסל פארבעסערט
שורה 1:
[[בילד:Ezekiel.jpg|left|250px|thumb|א בילד פון [[מיקעלאנדזשעלא]] וואס מאלט אויס יחזקאל הנביא]]
'''יחזקאל''' איז געווען א [[נביא]] אין די צייטן פון [[בית המקדש|בית ראשון]] און אויך נאכן חורבן הבית. ער האט נבואה געזאגט צו ווידער פאראייניקן [[מלכות יהודה]] מיט [[מלכות ישראל]] און ווידער בויען א [[בית המקדש]] אין [[ירושלים]], אבער צום סוףדערווייל איז די נבואה נישטנאכנישט מקויים געווארן, די [[עשרת השבטים]] פון [[מלכות ישראל]] האבן זיך, צעמישטאין מיטגרעסטן דיטייל, נאכנישט צוריקגעקערט פון [[גוי|גויםגלות]], און נאר שבט [[מלכות יהודה]] מיט א מינדערהייט פון אנדערע שבטים האבן זיך צוריק געקערט אין [[ארץ ישראל]] און געבויעט דער בית שני.
 
אבער דיאין [[רעליגיע|רעליגיעזעמסכת סנהדרין]] איז דא א מחלוקת ווי אזוי צו לערנען די פסוקים, אויב די עשרת השבטים וועלן זיך אמאל אומקערן און זיך פאראייניגן מיט די אנדערע שבטים. פארט אבער איז געבליבן אנגענומען ביי [[אמונה|גלויבןגלויביגע]] אידן אז כאטש וואס די נבואה איז טאקע נאך נישט מקוים געווארן, וועלן אבער [[לעתיד לבואלבא]] וועט [[גאט]] אומקערן אלע [[ייד|אידן]], אויך פון די עשרת השבטים, צוזיך אומקערן קיין ירושלים און גאט וועט זיי בויען דעם בית המקדש השלישי. (זעט אויך: [[סאמבאטיאן]]).
 
== תחיית המתים ==
אזעלכע לערנען ארויס פון וואס ס'שטייט אין [[ספר יחזקאל]] (פרק ל"ז) אויף נאך א מקור אז לעתיד לבוא וועט זיין [[תחיית המתים]], און אזעלכע זאגן אז [[גאט]] האט אים געזאגט די נבואה נאר אלס א משל אויף כלל ישראל וואס זעהען אין [[גלות]] אויס ווי טרוקענע ביינער, און גאט וועט זיי גערן אויסלייזן און באפרייען פון דער גלות:
 
{{דיק|הָיְתָה עָלַי, יַד-יְהוָה, וַיּוֹצִאֵנִי בְרוּחַ יְהוָה, וַיְנִיחֵנִי בְּתוֹךְ הַבִּקְעָה; וְהִיא, מְלֵאָה עֲצָמוֹת. וְהֶעֱבִירַנִי עֲלֵיהֶם, סָבִיב סָבִיב; וְהִנֵּה רַבּוֹת מְאֹד עַל-פְּנֵי הַבִּקְעָה, וְהִנֵּה יְבֵשׁוֹת מְאֹד. וַיֹּאמֶר אֵלַי--בֶּן-אָדָם, הֲתִחְיֶינָה הָעֲצָמוֹת הָאֵלֶּה; וָאֹמַר, אֲדֹנָי יְהוִה אַתָּה יָדָעְתָּ. וַיֹּאמֶר אֵלַי, הִנָּבֵא עַל-הָעֲצָמוֹת הָאֵלֶּה; וְאָמַרְתָּ אֲלֵיהֶם--הָעֲצָמוֹת הַיְבֵשׁוֹת, שִׁמְעוּ דְּבַר-יְהוָה. כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה, לָעֲצָמוֹת הָאֵלֶּה: הִנֵּה אֲנִי מֵבִיא בָכֶם, רוּחַ--וִחְיִיתֶם. וְנָתַתִּי עֲלֵיכֶם גִּידִים וְהַעֲלֵתִי עֲלֵיכֶם בָּשָׂר, וְקָרַמְתִּי עֲלֵיכֶם עוֹר, וְנָתַתִּי בָכֶם רוּחַ, וִחְיִיתֶם; וִידַעְתֶּם, כִּי-אֲנִי יְהוָה. וְנִבֵּאתִי, כַּאֲשֶׁר צֻוֵּיתִי; וַיְהִי-קוֹל כְּהִנָּבְאִי, וְהִנֵּה-רַעַשׁ, וַתִּקְרְבוּ עֲצָמוֹת, עֶצֶם אֶל-עַצְמוֹ.|}}