אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דער קנעכט"

'''דער קנעכט''' איז א [[בוך]] געשריבן אין די [[יודיש]]ע שפראך דורך [[יצחק באשעוויס זינגער]] וואו עס וועהרט אַראָפּגעלייגט א [[דראמע]] פון א [[יוד]] א ת"ח רבי יעקב וואס מען האט געפֿאַנגען אלס [[קנעכט]] נאך די פאגראמען פון [[גזירת ת"ח ות"ט|ת"ח ות"ט]] אין [[פוילין]].

באשעוויס באריהרט אין דעם בוך גאהרעטלעכע אסאךטיפע מחשבה-פונקטן, איין גאהר פראמינענטער איז ווי ער קריטיקיהרט שטארק דאס היפאקטריווסע וואס טייל יודן האלטן גאהר שטרענג מצוות שבין אדם למקום אבער אין בין אדם לחבירו איז מען גאהר שטארק מזלזל.

אזוי אויך קריטיקיהרט ער אומדירעקט די [[ארטאדאקס]]ישער עסטאבלישמענט און שרייבט אביסל איבער [[וועגעטאריאניזם]]. דער בוך האט געטראגן א ספעציעהלער באדייט זינט עס איז געשריבן געווארן נאכן [[חורבן אייראפע]].

יעקב, אן איינוואוינער פון [[יאזעפאוו]], ווערטוועהרט גענומען אלס קנעכט דורך א [[פויער]] יאן בזשיק בשעת די פאגראמען פון [[באָגדאַן כמעלניצקי|כמנעלצקי'ס]] [[קאזאקן]]. דאס בוך שילדערט זיינע שוועריגקייטן אין געפענגעניש, וואו ער פארליעבט זיך אין זיין באלעבאס'ס טאכטער און אפילו דערנאך וואס ער וועהרט פלוצלינג אויסגעלייזט גייט ער צוריק נאך איהר. ער באזעצט זיך אין א שטאהדט וואו מ'קען עהם נישט און זי מאכט זיך פאר שטומע, וויבאלד זי קען נאכנישט קיין יודיש, אבער ביים געבורט פון איהר זוהן געט זי ארויס אלע סודות. דערנאך וואס זי שטארבט, וויל מען ארעסטירן יעקב'ן ווייל ער האט מגייר געוועהן א גויע, א זאך פאר וואס עס איז דאן געקומען טויט-שטראף אין פוילן, אבער ער רייסט זיך ארויס און כאפט דאס קינד און פאהרט קיין ארץ ישראל וואו דער זוהן, וועמען ער האט נאמען געגעהבן בנימין, וועהרט א [[ראש ישיבה]] פון [[מקובלים]] אין [[צפת]].

* [http://sikumuna.co.il/wiki/ אן איבערזיכט אויפן ראמאן] {{לינקשפראך|העברעאישהעברעיאיש}}