אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "סלאנים (הויף)"

נאך זיין פטירה האט זיין אייניקל (א זון פון זיין בן יחיד, רבי יחיאל מיכל אהרן) רבי [[שמואל וויינבערג]], דער ''דברי שמואל'', באקאנט אלס "דער פאטער", איבערגענומען די רביסטעווע. ער האט אוועקגעשטעלט די יסודות אויף וואס מ'האט שפעטער אויפגעשטעלט [[אגודת ישראל]]. ער האט געדינט אלס רבי 32 יאר ביז זיין פטירה [[י"ט שבט]] [[ה'תרע"ו]] ([[1916]]) אין [[ווארשע]].

 

נאך רבי שמואל'ס פטירה זענען זיינע צווי זין געווארן רביס. זיין בכור רבי [[ישכר לייב וויינבערג]] האט איבערגענומען די רביסטעווע אין סלאנים; ער איז נפטר געווארן [[כ"ח ניסן]] אין יאר [[ה'תרפ"ח]] ([[1928]]), (זיין נאכפאלגער איז געווען זיין זון רבי אברהם יהושע העשיל וויינבערג וואס איז ארויף אין [[ארץ ישראל]] אין יאר ה'תרצ"ה ([[1935]]) וואו ער האט זיך באזעצט אין [[תל אביב]]). דער יונגערער זון , רבי [[אברהם וויינבערג (דער צווייטער)]], מחבר פון ''בית אברהם'', האט געצויגן קיין [[ביאליסטאק]] וואו ער געפירט אלס סלאנימער רבי; שפעטער האט ער געפירט אין [[באראנאוויטש]]. ער האט אויפגעשטעלט דארטן א גרויסן צענטער פון חסידות און די ''תורת חסד'' [[ישיבה]]. רבי אברהם וויינבערג איז נפטר געווארן אין סלאנים [[א' אייר]] [[ה'תרצ"ג]] ([[1933]]).

 

 

נאך דער [[צווייטער וועלט מלחמה]], ווען רוב סלאנימער חסידים וואס האבן גיוואוינט אין חו"ל זענען גיהרגעט גיווארן, האבן די חסידים פון ארץ ישראל אן גינומען פאר א רבי'ן [[מרדכי חיים סלאנים|מרדכי חיים קאסטילניץ]], וואס איז באוואוסט אלס "ר' מאטל" אדער "ר' מאטל דיין"). רבי מרדכי חיים האט נישט גיוואלט זיין א רבי, אבער פאקטיש האט ער געפירט די הויף און אים גיבויט איבער נייע אין ארץ ישראל.

רבי מאטל איז נפטר גיווארן [[י"ד טבת]] [[ה'תשי"ד]], און רבי [[אברהם וויינברג (דער דריטער)]], מחבר פון "ברכת אברהם", האט אנגיהויבן פירן די הויף. 27 יאר האט ער געפיהרט, און אין די יארן העט ער גיבויט די הויף. ער איז גיווען א חבר פון דער [[מועצת גדולי התורה]], און גיווען בקשר מיט אלע גדולי הדור פון זיין צייט.