אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "חיים דוד בערנהארד"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
אין תקציר עריכה
שורה 1:
הר"ר '''חיים דוד בערנהארד''' (תקל"ה - [[י"ט שבט]], [[ה'תרי"ח]]) איז געווען א [[רבי]] אין [[פיעטרקאוו]], [[קאנגרעס פוילן]]. די חסידים האבן אים גערופן "רבי דאקטאר" — ער איז געווען דער [[דאקטארדאקטער]] פון אסאך פריצים און אדל-לייט און אויך דער דאקטאר פונעםאינעם יודישןיידישן [[שפיטאל]] אין פיעטרקאוו. ער איז געווען א תלמיד פון דעם [[יעקב יצחק הורוויץ|חוזה פֿון לובלין]], ר' [[דוד לעלאווער]] וואס האט אים געברענגט צו חסידות, דעם [[ישכר בער באראן|סבא קדישא פון ראדאשיץ]] און דעם [[שלמה הכהן ראבינאוויטש|תפארת שלמה]].
 
 
== יונגע יארן ==
חיים דוד איז געבוירן בערך אין יאר ה'תקל"ה אין [[זאלאשין]], פיעטרקאוו גובערניע, צו זיין פאטער ישכר בער בערנהארד, א פשוטער יודייד און א [[גייער]]. חסידים דערציילן אז זײַנע עלטערן האבן יארן לאנג נישט געהאט קינדער, און חיים דוד איז געבוירן דורך א ברכה פונעם [[אלימלך פון ליזשענסק|רבי'ן ר' מיילעך]].
 
ווען ער איז געווארן עלטער איז ער געווארן געצויגן צו אן אסימילירטן דאקטארדאקטער, און ער האט אליין שטודירט [[מעדיצין]]. ער האט חתונה געהאט מיט אן אסימילירטעאסימילירטער יודישעיידישער פרוי, העלען. איין מאל זענען זיי געגאנגען שפאצירן אין די גאסן פון [[זשארנאוו]] און זיי האבן באמערקט אז אלע יודןיידן לויפן אין [[שוהלשול]] אריין מיט גרויס ערנסטקייט. האבן זיי געפרעגט "וואס האט פאסירט?" האט עמיצערעמעצער זיי געענטפערט: "איר ווייסט נישט אז יעצט איז חודש [[אלול]]? מען לויפט אין שוהלשול הערן התעוררות ווערטער פונעם רב".
 
דאס פאר-פאלק האבן זיך דערנענטערט צום שוועל פון דער שוהלשול צו הערן. מען האט זיי באקאנט געמאכט אז פאר ווייבער איז דא א באזונדערע ווייבער־שול. בלית ברירה האבן זיי זיך צעשיידט און זי איז ארויף אין דער ווייבער־שול.
 
די ווארימע דרשה האט געמאכט א שטארקן איינדרוק אויף אים, זיך דערמאנענדיג פון זיינע יונגע יארן, אזש ער האט אויסגעבראכן אין א געוויין.
שורה 13:
א קורצע צייט דערנאך האבן זיי מחליט געווען צו תשובה טאן. אויף די עצה פון זיינע באקאנטע איז ער געפארן צום רבי'ן פון לובלין וואו ער איז געווארן מקושר צו איהם ביז זיין פטירה.
 
דער רבי פון לובלין האט איהםאים געהייסן ווייטער אנצוגיין מיט זיין דאקטעריי פאך, אבער ער האט זיך פראבירט ארויסצודרייען פון צו גיין צו פריצים און גויים.
 
ווען ער פלעגט גיין צו א יודייד היילן, פלעגט מען איהםאים געבן א קוויטל מיט דימיטן נאמען און דער מאמע'ס נאמען ווי מען גיבטגיט פאר א רבי.
 
נאך דידער פטירה פון זיין רבי'ן איז ער איינגעגאנגען אויף די געבעהטןגעבעטן פון טייל חסידים און איז געווארן א רבי. אבער ער איז נישט געגאנגען מיט די אנגענומענע חסיד'ישע מלבושים נאר ער האט ווייטער אנגעטוהןאנגעטון די דאקטארישע קליידער מיטן צילינדער.
 
ער האט געדאוונט אין די "אברכים חריפים" שטיבל אין פיעטרקאוו.