אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "שלמה קוועטש"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
DEFAULTSORT
וויקיזירט (עס פעלט נאך א ביסל ארבעט)
שורה 1:
[[בילד:HarHmor.jpg|ספרו הר המור|thumb|leftקליין]]
רבי '''שלמה קוועטש,''' (נפ' [[ה'תרט"ז]]) איז געווען אבד"ק [[ניקאלשבורג]], בעלאון המחברדער מחבר פונעם ספר "חכמת שלמה".
 
ער איז געווען א תלמיד מובהק פון הגה"ק רבי [[מרדכי בנעט]], איז געווארן רב אין [[שטאהט ניקלשבורג| ניקאלשבורג]] 25 יאהריאר נאך דינאכן הסתלקות פון זיין רבי'ן, שנת תרט"ו,. נאך איין יאר תרט"ז איז ער נסתלק געווארן.
 
נאך דינאכן הסתלקות פון רבי מרדכי בנעט איז אין מדינת מעהרין ארויס א גזירה, אז יעדער רב מוז קענען דידעם לאנדס שפראך, אויך דארף א רב נישט קענען צופיל לערנען, אויך טאר קיינער נישט חתונה מאכען נאר איין זוהן, ווער עס האט געוואלט חתונה מאכען זיינע קינדער, האט געמוזט אריבער פארען קיין אונגארען אדער פולין, (אזא סארט צרה און גזירה ווערט שוין דערמאנט אין ספר אמרי פנחס, פון הגה"ק ר' פנחס מקאריץ, אז אין אוקריינא איז געווע אזא סארט גזירה מיט 100 יאהר פארדעם), וועגען דעם האבען זיך רוב גדולי הרבנים זיך אוועק געצויגען פון בעהמען, און אין ניקלשוברג איז נישט געווען קיין רב 25 יאהר.
 
בערך שנת תר"כ איז הגה"ק ר' יודא אסאד געפארען חתונה מאכען זיין זיין זון מיט די טאכטער פון ר' גליזערמאן פון ניקלשוברג, דער דעמאלדיגער רב האט ליידער נישט געוואלט לאזן מאכען די חופה לויט די הייליגע מסורת, (קיטל, תחת קיפת השמים), האט רבי יודא אסאד גענומען די גאנצע חתונה צו א זייטיגען שטעטיל און דארט געמאכט די חתונה.
שורה 10:
אבער א דיין איז יא געווען א ערליכער אפילו שפעטער,
 
דא זעהטזעט א בריוו פון שנת תרל"ד, פון דעם דעמאלדיגעןדעמאלדיגן דיין ר' משה ליב כהן
וואס ער האט מוציא לאור געווען דעם ספר הר המור, מיט נאך ספרים.
 
שורה 28:
משה ליב כהן דיין דק"ק הנ"ל
 
(הובאגעברענגט בקובץ כרם שלמה שנה כ"א קונט' ו' אייר-סיון תשנ"ח)
 
{{DEFAULTSORT:קוועטש, שלמה}}
 
[[קאַטעגאָריע:אחרונים]]
 
[[קאַטעגאָריע:רבני אונגארן]]
[[קאַטעגאָריע:רבני טשעכיי]]