אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "לונג"

די לונגען זיצן אין צענטער פון דעם קערפער באשיצט פון [[ברוסט קאסטן]]. די לונגען זענען צוזאמענגעשטעלט פון ווייכע כמו עלעסטיק און וועט זיך איינציען און אויסציען ווען מען אטעמט. די רערן וועלכע ברענגן אריין לופט פון דער [[נאז]] און [[מויל]] זענען אויך געמאכט פון א ווייכע סארט און וועלן זיך אויך אויסציען און איינציען מיטן אטעם פראצעדור. די לופט־רערן ברענגען אריין פרישע לופט וועלכע איז רייך מיט אקסיגן אבער פֿארמאגט אויך אנדערע באשטאנדטיילן וועלכע דארף צוריק ארויסגיין. אזוי אויך דארף דער קערפער פטור ווערן פון קארבאן דיאקסייד וועלכע ווערט געשאפן דורך די קערפערליכע [[צעל]]ן און [[וואסערשטאף]] וועלכע לויפט אין דעם בלוט.

 

מיט דעם קען מען גרינג פארשטיין פארוואס מענטשן קענען נישט אטעמען אין דעם [[קאָסמאָס]]. זינט עס איז פאראן אן אנדערע לופט־דרוק ווי אויף דער ערד וועט עס נישט מיטשפילן מיט די לונגען־סיסטעם און דער מענטש וועט נישט באקומען גענוג לופט און ווען די לונגן וועלן שוין יא זיין פיל וועט די לופט נישט גענוג שנעל ארויסגיין. אויסער דעם איז די לופט אין דעם קאסמאס צוזאמענגעשטעלט פון אנדערע באשטאנדטיילן ווי דא אונטן אויף די ערד און עס איז נישט פאראן גענוג אקסיגן לויט די סופליי וועלכע דער קערפער פארלאנגט.

ווען לופט גייט אריין אין די רערן ווערט עס אויטאמאטיש צעטיילט צו ביידע לונגן וואו עס גייט אריין ווייטער אין קלענערע רערן ביז עס דעגרייכט טיף אריין אין גאר קליינע זעקלעך וועלכע ווערן גערופן די אלוויעליי און דארט פאסירט די [[כעמיקאל]]ע עקטשעינדזש (אויפטויש) ווי מיר וועלן באלד זען. אקסיגען איז א וויכטיגע סופליי פאר די בלוט וועלכע אפערירט אלע מוסקלן פון דעם קערפער. די [[הארץ]] פאמפט דאס בלוט ארום דעם קערפער און אלע בלוט צירקולירט ארום און ארום דעם קערפער זייער שנעל און קומט צוריק צום הארץ ווען עס ווערט געשיקט צו די לונגן וואו עס נעמט אויף אקסיגן און פליסט צוריק אריין אין הארץ און פון דארט ווייטער ארויס צום גאַנצן קערפער. אבער אין דער זעלבער צייט וועט דאָס בלוט אויך איבערגעבן איר קארבאן דיאקסייד וועלכע זי האט אויפגענומען ארום און ארום דעם קערפער און די לונגן וועלן דאס ארויסשיקן צו די אטמאספערע די נעקסטע מאל ווען עס וועט ארויסבלאזן זיין לופט.

 

 

== עס אטעמט זיך ==