אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "חנוכה"

חנוכה איז באשטימט סיי פאר א אנדענקונג וואס האט פאסירט מיט דעם אויל, סיי א אנדענקונג פון דעם קריג וואס די חשמונאים האבן געזיגט קעגן די גריכן, די מעשה ווערט געשילדערט מיט אלע דעטאלן אין [[מגילת תענית]] און אויך אין [[מגילת החשמונאים]]. אלס אנדענק פונעם נס צינדט מען אן די חנוכה ליכט, און אלס אנדענק פון זיגן קעגן די גריכן זאגט מען [[הלל]] און [[על הנסים]].

נאך אן אורזאך, וואס עס ווערט געברענגט פון די היסטאריקער, פארוואס דער אנדענק און פייערונג פון חנוכה איז דוקא נאר נאך די נס פון דער מנורה און נישט נאך די זיגן קעגן די גריכן, ווייל למעשה דורכאויס די היסטאריע פון די אידן ביז דאן זענען געווען פולע זיגן וואס די אידן האבן געהאט קעגן זייערע פיינט, און בלויז צוליב דעם זיג האבן די חכמים נישט געפונען פאר וויכטיק צו גרינדן א ספעציעלן יום טוב פאר אלע דורות אינעם יארטאג, אבער וויבאלד אין יענער עפאכע זענען געווען פולע אידן וואס זענען געווען אסימילירט וואס האבן זיך גערופן העלעניסטן און דער נס פון דער מנורה איז געווען אזא סארט אויסערגעווענליכער וואונדערליכער נס וואס דאס האט געברענגט צו דעם אז פולע אידן האבן זיך צוריקגעקערט צום פרומען וועג, און נאכאמאל געקומען מאסנסווייז מקריב זיין קרבנות אין בית המקדש, ממילא איז עס געווען ווי א ווידערבאנייונג פון דעם אידישן פאלק און איר גלויבן.