אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ביזת הים"

 

 

חסידים האבן געזאגט פשט, אז נישט נאר פרנסה גשמי מיינט מען, נאר בעיקר טאקע פרנסה פונעם נשמה, די אמונה טהורה אז מ'טוהט השתדלות און מ'שטופט זיך צו נעמען א מצה'לע, און דאס צייגט די אמונה, אז מ'גלייבט אינעם צדיק, און אינעם באשעפער, לויטן פסוק, 'ויאמינו בהשם ובמשה עבדו'.

 

די מנהג איז, אז מ'שטופט זיך ממש מיט די גאנצע כח, אן קיין סדר אדער שורה, נאר ווער ס'איז מצליח שטופט זיך בעסער, און דער רבי טיילט ארום מיט א טיפע חשבון, ווער ס'איז מצליח גייט דאס געשיקט, און ווער נישט, קומט ארויס אויסגעקלאפט. מ'זאגט אז ס'איז א אפקומעניש אז די פרנסה זאל כאטש גיין גרינגער.