אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "יהושע רוקח"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
שורה 8:
איז געבוירן געווארן צו זיי פינף זין און פיר טעכטער, צווישן זיי זיינען געווען רבי [[שמואל רוקח]] פון [[סיקאהל]], רבי [[ישכר דוב רוקח (דער ערשטער)]] מבעלזא (זיין יורש), רבי [[נפתלי רוקח]] פון [[נאוואריא]] ורבי [[יצחק מאיר רוקח]] פון [[רעדים]].
 
אין [[ווינטער]] יאר ה'תרנ"ד ([[1894]]) ער איז אריבער אן קאמפליצירטע [[אפעראציע]] אין [[וויען]], [[עסטרייך]], וואס צוליב דעם ער איז נפטר געווארן, ווייל ער האט נישט געקענט זיך רעסטאוורירן. ער איז אריבערגעפירט געווארן אין א [[באן]] צו [[בעלזא]], דארטן איז אפגעריכט געווארן זיין [[לוויה|לוויה]], ווען טויזענטערטויזנטער פון די ארומיקע געגענטןגעגנטן זיינען אנגעקומען צו צעטיילן אים דעם לעצטן כבוד. ער איז באגראבן געווארן אין [[בית החיים]] אין א דעם שטעטל בעלזא, לעבן דעם [[קבר]] פון רבי שלום זיין טאטע.
 
===זיין קרוינונג===
מיט זיין טאטעסטאטענס פטירה אין [[כ"ז באלול]] [[ה'תרט"ו]] (1855), כאטשיק ער איז געווען דער יינגסטער פון די זין, ער איז געקרוינט געווארן אלס א רב פון בעלזא שטעטל, און אלס א רב און פירער פון טיויזענטערטיויזנטער בעלזאבעלזער חסידים אין [[אייראפע]] און אין דער גאנצער וועלט.
 
ער האט באדינט אלס אדמו"ר נאענט צו פערציק יאר, ביז זיין פטירה.
 
===זיין אידיעאלאגיעאידעאלאגיע===
ער איז באקאנט געווארן פון זיין אידיעאלאגישעראידעאלאגישער אומדורכקומענדיקער קאמף אין די [[רעפארם-יידישקייט|רעפארמען]] און אין דער יידישע [[די יידישע בילדונג-באועגונג|בילדונג-באועגונג]]. צו דעם ציל, ער האט אויפגעשטעלט אין יאר [[ה'תרל"א]] ([[1871]]) די [[געזעלשאפטלעכע באוועגונג|באוועגונג]] "[[מחזיקי הדת]]", די ערשטע פרומע [[פּאליטיק|פּאליטישע]] באוועגונג אין היסטאריע, און האט געגרינדעט די ערשטע פרומע [[צייטונג]] "[[קול מחזיקי הדת]]". די באוועגונג פאראייניקט די [[פרום|פרומע]] רייען אין [[גאליציע]], און טיילן פון [[אונגארן]] און די ארומיקע געגענטן, און פארשטייערס פון זייער נאמען האבן זיך פארמעסט צו דעם פּארלאמענט, און זיי זיינען געקליבן געווארן צו דעם [[עסטרייך|עסטרייכן]] פּארלאמענט.
 
כאטש זיין קעגנשטעל צו די יידישע רעפארמאציעס, ער ווערט גערעכענט צו אן אמתער אוהב ישראל, און ער האט מקרב געווען יעדן ייד ווי ער איז, מיט א טענה אז "ווי מיר הארעווען צו פארענטפערן א הארטער [[רמב"ם]], אזוי איז א מצוה צו פארענטפערן א הארטער ייד".