אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "האמעאפאטיע"

'''האמעאפאטיע''' (פון [[גריכיש]] ''האמויאס-'' ''ὅμοιος-'' "ענליך" + ''פאַטהאס'' ''πάθος'' "לײַדן" ) איז א אנדער וועג צו היילן [[קראנקהייטקראנקייט]]ן. דער אויסטרעפער און גרינדער פון דעם וועג, [[סאמועל האנעמאן]], א דאקטער אין [[דייטשלאנד]], האט דאס ערפינדן אין יאר 1796. א דאקטער וואס היילט מיט האמעאפאטיע ווערט אנגערופן א '''האמעאפאַט'''.

אין 1779 האט האנעמאן גראדואירט פון מעדיצינישער שולע און אנגעהויבן צו פראקטיצירן מעדיצין און ער איז געווען שטארק אנטוישט אין דער אלגעמיינער היילונגס שיטה. דאן האט ער אנגעהויבן אליין זוכן און פארשן מעדיצין ביז ווען ער האט אויפגעהערט צו פראקטיצירן מעדיצין און האט אנגעהויבן צו דינען אלס אפטייקער און צו איבערטייטשן מעדיצינישע בוכער און ער האט אנגעהויבן איבערטייטשן אויף דייטש די '''מאטעריע מעדיקא''' פון וויליאם קאַללען און ער איז אנטקעגן געקומען מיט די טשינארינדענבוים וואס העלפט פאר די וואס ליידן פון [[מאלאריע]]. און ווי קאללען גיט דארט צו פארשטיין ווי אזוי דאס היילט מאלאריע האט האנעמאן נישט אנגענומען קאללענ'ס טעאריע און ער האט איינגענומען פיר גוטע שלוקן פון דעם טשינארינדענבוים צוויי מאל א טאג פאר א פאר טעג און ווי האנעמאן באריכטעט האט אנגעהויבן ביי איהם ערשיינען סימפטאמען ענליך צו די פון מאלאריע. פון דעם איז ער געקומען צו א החלטה אז די מעדיצין וואס היילט די קראנקהייטקראנקייט וועט גורם זיין ביי א געזונטן מענטש די זעלבע סימפטאמען ווי די קראנקהייטקראנקייט איז גורם ביי א קראנקען.

דער גרונד פון האמעאפאטיע און איר ערשטער און וויכסטיגסטער פרינציפ איז אז מען באהאנדלט א קראנקהייטקראנקייט מיט א זאך וואס וועט גורם זיין אין א געזונטן מענטש די זעלבע [[סימפטאם|סימפטאמען]] וואס זענען ערשינען אין דעם קראנקען, אין קורצן רופן זיי דאס דעם פרינציפ פון אייניגקייט.

די ערטשע זאך איז דא א שטארקע אונטערשייד ווי אזוי מען באטראכט א קרענק א אללאפאט קוקט אויף קרענק מיט א פאקטישע קוק ד.ה. דער קערפער טוט נישט וועס ער דארף טוען אויב אזוי וואס דארף דער דאקטער יעצט טוען קודם דארף פרובירן צו זעהן אפשר קען ער אוועק נעמען דעם שטערער און פון זיך אליין וועט דער קערפער צוריק גיין צו זיין געווענליכע אויפירונג אויב מען נישט אזוי מאכן דאן גיבט מען א כעמיקאל אדער דעס גלייכן וואס ער זאל אויפטון וואס דער קערפער טוט נישט נישט אזוי לויט האמעאפאטיע נאר א קראנקהייטקראנקייט ווערט באטראכט אז עפעס אינם אינערליכע טייל פונם קערפער האט פארלוירן איהר אינערליכע קראפט און ער פירט מער נישט אן די פירערשאפט פון א געוויסע טייל פונעם קערפער.

איין טעאריע וואס איז דערמאנט געווארן איז אז אזוי ווי די סימפטאמען וואס ערשיינען ביים קערפער ווען ער איז קראנק זענען געווענליך צייכנס פון דעם וואס דער קערפער פרובירט זיך צו שלאגן מיט דער קראנקהייטקראנקייט אויב אזוי איז פארשטענדליך אז דאס וועט זיין די סיבה פארוואס ווען מען נעמט די גראז צום ביישפיל הייבט מען אן צו זען סימפטאמען פון א פארקילאכץ ווייל ער וועקט אויף דעם קערפער זיך צו שלאגן מיט א פארקילאכץ.

עס איז אינטערסאנט צו אנצייכענען אז א קלאסישער האמעאפאט מיט א אלאפאט קוקן אזוי אנדערש אויף היילונג און קראנקהייטקראנקייט אז זיי קענען זיך כמעט נישט צונויפרעדן.

אויך ווי א פארזעצונג צו די שיטה איז דא היינט צי טאג צובאקומען האמעאפאטישע צוזאמשטעלינגען וואס זענען צונויפגעשטעלט צו היילן א קראנקהייטקראנקייט צום ביישפיל א צוזאמשטעלונג פאר א לונגען אנצינדונג.