אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "נחמן מברסלב"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
תיקונים (א ביסל)
שורה 1:
'''רבי נחמן מברסלב זצ"ל''' ([[ה'תקל"ב]] - [[י"ח תשרי]] [[ה'תקע"א]]) א [[אייניקל]] פון [[בעש"ט]], און דער גרינדער פון [[חסידות]] [[ברעסלאוו|ברעסלעב]]. זיינע תורות און משָלים זענען טיפע, ער האט געצויגן צו זיך הונדערטער חסידים {{זעה.<ref>זעט אין ספר "כוכבי אור" פון ר' אברהם ב"ר נחמן חלק שיחות וסיפורים אז איןאינעם לעצטעןלעצטן יאהריאר פאר זיין הסתלקות זענען געקומען צו איהםאים אויף ראש השנה טויזענטטויזנט אידן}}.</ref> נאך זיין פטירה האבן זיינע חסידים נישט אויפגענומען קיין רבי כאטש וואס ר' נחמן האט מרמז געווען זאל זיין תלמיד ר' נתן ממשיך זיין פירן נאך אים, ווייל ר' [[נתן מברסלב|נתן]] האט געהאט גרויס אמונה און רעספעקט פאר זיין רבי ר' נחמן, און האט זיך נישט געפילט אלץאלס א [[צדיק הדור]]. פון דאן איז דידאס חסידות געווארן באקאנט אלץאלס די '''טויטע חסידים'''.
 
== זיין יוגנט ==
רבי נחמן איז געבוירן אין מעזשבוז[[מעזשביזש]] ראש חודש ניסן שבת קודש פרשת תזריע [[פרשת החודש]] אין יאר [[ה'תקל"ב]]. זיין מוטער [[פיגא די אייניקל פון בעש"ט]] איז געווען די טאכטער פון אדל, דער טאכטער פון [[בעש"ט]]. זיין פאטער ר' שמחה איז געווען א זון פון ר' [[נחמן מהאראדענקא]], א תלמיד פון [[בעש"ט]], נאך וועמען ער האט געהייסן.
 
ווען דער בעל שם טוב איז נפטר געווארן זיין הויז אריבער צו זיין טאכטער אדל, זי האט עס געגעבן פאר איהר טאכטער פיגא וואס האט דארט געוואונט מיט איהר מאן, אין דעם הויז איז געבוירן איהר קינד ר' נחמן.
שורה 8:
אין דעם הויז ווי דער בעל שם טוב האט געווענט פלעגן צוזאמעם קומען די תלמידים פונעם בעל שם טוב נאך זיין פטירה, ווייל אסאך פון זיי פלעגן זיך קומען משטתח זיין אין מזעבוז אויפן קבר פון בעש"ט, פלעגן זיי איינשטיין אין דעם הויז פון פיגא און ר' שמחה, זיי פלעגן דארט איבערפארציילן וואונדערליכע עבודות ה' פון זייער רבי'ן דער בעש"ט, זיין ליבשאפט צו גאט און זיינע וועגן, דער קליינער נחמן וואס איז געווען גאר יונג האט זיך צוגעהערט צו זייערע רייד, און עס איז איהם גוט אריין אין די ביינער, און האט אפגעמאכט ער גייט איהם נאכמאכן, ר' נחמן האט שפעטער געזאגט (ליקו"מ ח"א סי' רמ"ח) אז זיין עיקר התעוררות צו עבודת ה' איז געקומען פון די שמועסן.
 
ביי די זעקס יאהריאר האט ער מחליט געווען ער וועט זיך אפשיידן אינגאנצעןאינגאנצן פון דער וועלט, און האט אנגעהויבן זיין עבודה, ער פלעגט ארבעטן אויף תאוות אכילה, ער האט נישט געוואלט פילן דערדעם טעם פון עסן האט ער געשלינגען גאנצע שטיקער און נישט געלאזט צוקומען דעם טעם צו זיינע גומען, ביז זיין האלדז איז געשוואלן געווארן.
 
פון אנהייב אהן איז איהם גוט אריין די זאך פון התבודדות, און האט דערין זייער אסאך עוסק געווען.
 
אין לערענןלערנען תורה איז ער געווען א זעלטענהייט, ער פלעגט פארציילט אז נאך אין זיינע יונגע יאהרןיארן האט ער דורך געלערנט אלע חלקים פון דער תורה, עס איז כמעט נישט דא קיין ספר וואס ער האט דאן נישט געלערנט, ער האט אויסגערענט (שבחי הר"ן סי' ז') ש"ס, פוסקים, תנ"ך, עין יעקב, זוהר תיקונים, כתבי האר"י, ער האט געזאגט אז אז סארט מוסר ספרים האט ער דאן דורך געלענט, ספעציעל האט ער געלערנט דעם באקאנטן ספר [[ראשית חכמה]].
 
אלץ קינד פלעגט ער אסאך לויפן צו זיין זיידן'ס קבר דעם בעל שם טוב, ער פלעגט דארט מאכן אסאך התבודוות און געשריגן צו השי"ת ער זאל זוכה זיין דערנענטערט ווערן צו איהם. ער פלעגט אויפשטיין אינמיטן נאכט לויפן אין מקוה האקן די אייז און זיך טובל'ן און פון דארט לויפן צו קבר פון בעל שם טוב, און זיך אויפגעהאלטן דארט שעה'ן ביז צופרי.