מיט'ן אויפקום פון די טעכנאלאגיע פון קאמפיוטער איז אפגמאכט געווארן א באשלוס אז האלב צייטונג וועט געדרוקט ווערן ביי דייטש פרינטיג און די אנדערע האלב וועט געמאכט ווערן דורכן קאמפיוטער. ר' סענדר זייענדיג געוואוינט פון קינדווייס אן אז דרוקעריי ווערט געמאכט מיט די בלויזע הענט, האו זיך נישט געקענט פארשטעלן אז דער יונגער קאפיוטער וועט איינעמען די מאכט, און אינגאנצען ארויסשטויסען דעם איר אלטען דרוק מיטל, אלס רעזולטאט האט ער נישט אריינגעלייגט אין ארויפארבעטען זיין דרוקעריי אויפן מאדערנעם שטייגער, אזוי ארום ווען ער האט שוין בלית ברירה געמוזט טוישן דעם סיסטעם האבן שוין די יונגווארג וואס האבן געארבעט אויף די צווייטע טייל פון דער איד וואס איז שוין פון פריער געווען געמאכט דורכן קאמפיוטער, איבער גענומען די לייצעס און זיי האבן געמאכט מער פארשריט אין דעם געביט, זייענדיג שוין מער עקספירענסד דערין, אזוי ארום האט זיך דער שיק אינגעל געקענט ארויפזעצען אויף דעם גאנצען עלטערן שטאב און איבערגענומען מיט געוואלד דאס בעלות אויפ'ן איד. ר' סענדר זייענדיג א סבלן האט נישט געזאגט קיין ווארט אפילו ער האט מקריב געווען אומנות אבותיו פאר דעם צייטונג און פאר אידישקייט, האט ער געשוויגען און נישט געוואלט אויפרייצען א מחלוקה אין סאטמאר..
ר' סענדר האט גאנץ גוט געוואוסט אז אויב קומט ער ארויס שרייען צום עולם אז מען האט אים בא'עולה'ט וועט ער גאנץ שנעל קענען באאינפלוסען דעם עולם צו זיין זייט, אבער ער האט געוואוסט אז ביים רבי'ן איז משה גבאי בעל הבית, און ער וועט מיטן רבי'ן פירן א קאמפ קעגן אים, גענוי וואס משה גבאי האט געטון מיט ר' אהרן, ר' סענדר וואס די כבוד פון סאטמאר איז אים געווען בעפאר אלעם איז גרייט געווען צו שלינגען בלוט נאר עס זאל נישט אויספלאצן א קריגעריי אין סאטמאר.
די קינדער און אייניקלעך פון ר' סענדר האבן קיינמאל נישט מוחל געווען משה גבאי אויף דעם שאנדפולן אקט וואס ער האט געטון, און זיי ווידערהאלן כסדר אז דער איד ליגט אין זיינע הענט בגזילה ממש!
