נישט אלעס אין כלל שפראך איז טראדיציאנאל זייער אסאך ווערטער זענען מאדערן אייגן געמאכט דורך רעוויזיעסטן און געלערענטע לייט, אבער וויבאלד זיי האבן דאס דורכגעטאן אלס א כלל שפראך איז דאס מער פראפעסיאנאל ווי די היימיש געמאכטע אידיש.
דאס שטאמט בעיקר פון די אמאליגע [[ליטע]] און ווערט נישט גערעדט ביי קיינעם נאר ביי געציילטע אידישיסטן, פערזערווירט אינעם [[פארווערטס]] (עס איז איבעריג אנצוגעבן אז רוב יארן פון עקזיסטענץ פון פארווערטס האט מען זיך נישט באנוצט מיט כלל שפראך, בלויז ווען די אלטע אידישיסטן זענען אויסגעשטארבן האט מען דאס געמאכט א כלל אז די שרייבער וואס רעדן נישט אידיש דארטן אין טאג טעגליכע באנוץ זאלן זיך האלטן צו א געשריבענער כלל שפראך.)
עס ווערט געלערענט אין די קאלעזעס פון [[פראפעסאר]]ן וואס לערנען דאס מיט סטודענטן נישט אזויווייט זיי זאלן זיך באנוצען דערמיט אין טאגטעגליכן שפראך, נאר אלס וויסענשאפט אלס א היסטארישע קאריקולים וואס זיי ברויכן דורכלערנען צו דאס האבן דורכגעטאן. אבער קיינער פון זיי באנוצט זיך נישט דערמיט. אחוץ 2 3 אידישיסטן וואס זענען אידיאלאגיש געשטימט צו פערזערווירן דעם שפראך אנטבלויזט פון די טראדיציאנאלע פרומקייט דערפון.
