אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "נ נח נחמ נחמן מאומן"

אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
מאין תקציר עריכה
אין תקציר עריכה
שורה 2:
'''נ נח נחמ נחמן מאומן''' איז געשטאנען אין דעם צעטל וואס ר' [[ישראל בער אודסר]] האט לדעתו באקומען פון ר' [[נחמן מברסלב]] וואס איז שוין דאן נפטר געווען. ר' ישראל בער האט געאלטן אז דאס צעטל איז אמת געשיקט געווארן פון ר' נחמן, ווייל אין צעטל איז געשטאנען א סימן "וי"ז בתמוז יאמרו שאינך מתענה", און ר' ישראל האט טאקע אין יענע יאר נישט געפאסט אין דעם טאג וואס ווי ער דערציילט האט קיינער נישט געוווסט דערפון.
 
ר' ישראל בער פארציילט אין זיינע מאמומארן אז אין דעם טאג י"ז בתמוז האט ער זיך געשפירט שוואך, דעריבער האט ער געגעסן, אבער נאכן עסן האט עס איהם זייער וויי געטוהן פאר וואס ער האט געגעסן [[שבעה עשר בתמוז]]. ער איז אריין אין זיין צימער אדער אין [[בית המדרש]] אין [[טבריא]] ער האט קיינעם נישט געזעהן דארט, ער האט אויפגמאכט א [[ספר]] ([[ליקוטי מוהר"ן]] און האט זייער געוויינט ער האט זיך מתוודה געווען פאר השי"ת און געבעטן מחילה דערפאר פארוואס ער האט געגעסן, ווען ער איז אויפגעשטאנען{{מקור}})אויפגעשטאנע האט ער געטראפן דעם פתקא. דאס אלעס פארציילט ר' ישראל בער און זיינע קונטרסים.

די [[סלאנים|סלאנימער]] [[חסידים]] זאגן אז דער סלאנימער חסיד ר' יואל אשכנזי האט פארציילט אז ער איז געווען דעמאלט'ס אין ווייבער שוהל, און זעהנדיג דעם צער פון דעם יונגען בחור, האט ער עס איהם געשריבן און אראפ געלייגט אויפן ספר.
 
ר' ישראל וואס האט געוווּסט אז די וועלט וועט נישט גלויבן אינעם צעטל, האט עס נישט מגלה געווען פארן עמון־עם, אבער אין זיינע לעצטע יארן האט ער עס יא מגלה געווען. אנדערש ווי די וועלט מיינט, האט ר' ישראל קיינמאל נישט געזאגט אז עס איז א סגולה צו זאגן דער זאץ "נ נח נחמ נחמן מאומן".